Mama is geil

Anne is een succesvolle advocaat en woont met haar man Peter en hun tweelingdochters in een grote, strak vormgegeven villa in het bos. Op het eerste gezicht vormen ze een gelukkig, tevreden gezin. Maar wanneer de zeventienjarige Gustav – een zoon van Peter uit een eerder huwelijk – bij hen komt wonen slaat al snel de chaos toe. De komst van de jonge, opstandige Gustav maakt namelijk gevoelens bij Anne los die ze al lang vergeten was.

Anne wordt gespeeld door de 47-jarige Deense Trine Dyrholm, bekend van onder meer Oscarwinnaar In a Better World en de tv-serie The Legacy. Ze werd al in een vroeg stadium door regisseur El-Toukhy voor de rol van Anne gevraagd en was nauw betrokken bij het ontwikkelen van het personage.

Aan de telefoon vanuit Kopenhagen legt Dyrholm uit hoe dat in zijn werk ging. ‘Ik kreeg elke nieuwe versie van het script te lezen en daar spraken we dan over. En ook tijdens de langdurige repetities die we hadden voor we aan de opnamen begonnen, is er nog veel aan het script gewijzigd.’

Dyrholm: ‘Je kunt gewoon eerder met je werk beginnen. Meestal kan ik me pas een maand voor ik begin met draaien op een rol voorbereiden, nu was ik al veel eerder bezig. En daardoor had ik een veel beter beeld van Anne.’

‘Ja, maar de mijne en die van regisseur May el-Toukhy waren niet hetzelfde.’

(lachend) ‘We geloven nu eenmaal geen van beiden in één waarheid. We hebben wel veel gesproken over wat er allemaal in Annes jeugd gebeurd kan zijn, maar waren het daar niet per se over eens. Annes verleden zit ook niet in de film, maar dat er toen iets gebeurd moet zijn, kun je wel voelen. Verder waren May en ik het wel vaak eens hoor. Het belangrijkste voor ons was dat Annes handelingen niet te berekenend mochten zijn. Want wanneer ze bewust handelt creëert dat afstand. En wij wilden juist dat de kijker net als Anne overvallen wordt door haar impulsieve beslissingen. Keuzes waar je het lang niet altijd mee eens kan zijn. Zeker niet naarmate we dichter bij het einde van de film komen. Maar zelfs dan hoop ik nog dat de kijker voelt dat Annes beslissingen zijn genomen met twijfel en innerlijke chaos.’

‘Absoluut. De film gaat ook over macht. En over misbruik van macht.’

‘Nee. Deze film gaat over existentiële onderwerpen. Over macht, seksualiteit, leugens en familiegeheimen. Daar heeft #MeToo niets aan veranderd. Maar misschien wel aan hoe mensen de film hebben bekeken.’

(denkt even na) ‘Ik geloof van wel. Misschien heeft #MeToo dan toch invloed gehad. Op de manier waarop we de seksscènes hebben opgenomen. Daar zijn we namelijk heel zorgvuldig mee omgegaan. Maar ik neem aan dat we dat anders ook wel gedaan zouden hebben.’

‘Nee, maar we hebben vooraf wel een heel precieze procedure gevolgd. Met allemaal gesprekken en bijeenkomsten. En uiteindelijk waren al die scènes gestoryboard, zodat we precies wisten wat er te zien zou zijn. Wanneer iets vooraf zo goed is uitgedacht en het zo gecontroleerd plaatsvindt, wordt het net een stuntscène.’

‘Nee, dat helpt enorm. Omdat alles onder controle is hoeft niemand zich zorgen te maken over zijn privacy, die bij seksscènes natuurlijk al snel in het geding is. Alleen in een veilige omgeving kun je moedig zijn.’

‘De regisseur stond erop dat de acteur die Gustav ging spelen minstens achttien moest zijn. Ook omdat hij dan oud genoeg is om de verschillende lagen in de film te kunnen begrijpen en bespreken. Maar je moet niet vergeten dat we in de film werkten met prothesen. Niet alles wat je ziet is echt. Het blijft acteren.’

‘Omdat je gelijk kan zien dat hij geloofwaardig is als iemand op wie Anne zou kunnen vallen. Gustav kan een man zijn, maar ook kwetsbaar als een kind.’