Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Volgens Koert van Mensvoort zijn we dankzij technologie mens geworden (VPRO Gids #23, p. 32). Ik denk dat we door technologie eerder onmensen zijn geworden. Voorbeelden daarvan hoef ik niet te geven toch? Natuur is zichzelf en er is geen sprake van dat die met ons mee zou groeien. Filosoof Bas Haring wordt in het artikel ook nog genoemd. Dat was de man die het niet erg zou vinden als de helft van alle planten en diersoorten zou uitsterven! Dat André Kuipers, die de aarde toch vanuit een ander perspectief heeft gezien, een voorstander zou zijn van een nieuw soort dierentuin valt me van hem tegen. Dit soort wijsneuzen hebben voor wat betreft flora en fauna de empathie van een baksteen. Blijkbaar hebben ze geen flauw benul dat de enorme diversiteit aan soorten een van de wonderen van onze planeet is. Als die verdwijnt zijn we goed op weg naar een kunstmatige wereld waar brallende lichtreclames in fel verlichte winkelstraten spullen aanprijzen die we niet nodig hebben. Wat zullen we dan gelukkig zijn.

TOINE ROMMERS , BOSSCHENHOOFD

Volgens de toelichting bij het omslagbeeld van VPRO Gids #23 is de klarelijntekentechniek ontwikkeld door Hergé en verder verfijnd door Joost Swarte. Dat is wel erg kort door de bocht. Deze techniek (een zwarte outline, meestal ingevuld met vlakke kleuren) werd in de negentiende eeuw bedacht door Japanse houtsnedekunstenaars als Hokusai en Hiroshige. Hergé is beslist niet de enige die deze techniek heeft omarmd en heeft geperfectioneerd. Edgar Jacobs (Blake en Mortimer) was veel zuiverder in de leer en eigentijdse tekenaars als Chris Ware (Jimmy Corrigan) passen de klare lijn ook prachtig toe.

THEO BARTEN , 'S-HERTOGENBOSCH

Matthijs Röling is 76 en zijn geboortejaar is dus 1943, niet 1976 (VPRO Gids #23, p. 82 ). Wel mooi dat er een uitzending van Close up aan hem wordt gewijd.

HANNEKE CEELEN-PRINS

Terecht dat de VPRO de documentaire over Poetin uitzendt en er in VPRO Gids # 23 uitgebreid op ingaat. Ik verbaas me echter over de naïviteit van regisseur Mansky. Die geeft weliswaar toe dat hij, achteraf gezien, Poetin heeft onderschat, maar ook hij moet toch hebben geweten dat ruim voordat Poetin in 2000 de macht van Jeltsin overnam al bekend was dat Poetin een keihard en gewetenloos persoon was. Hij kwam uit de gestaalde kaders van de KGB, de voormalige Russische geheime dienst, en was in 1989 in Dresden getuige van de val van de Muur en de ineenstorting van de DDR.

Als luitenant-kolonel moest Poetin met lede ogen toezien hoe daar een woedende menigte het hoofdkantoor van de KGB bedreigde. Tevergeefs vroeg hij steun vanuit Moskou en slechts met de nodige bluf wist hij de demonstranten te verjagen. Deze voor Poetin traumatische gebeurtenissen zouden doorslaggevend zijn voor zijn latere carrière als politicus. De vernedering van de Sovjet-Unie moest koste wat kost worden gewroken. Drastische inperking van de vrijheid, intimidatie van tegenstanders, bedreiging van buurlanden, opwekking van vaderlandsliefde en, niet te vergeten, blufpoker: het zijn slechts enkele voorbeelden van Poetins machtspolitiek.

ALBERT KORT, ’S-HEER HENDRIKSKINDEREN