Van bellenblaas tot bubbelkind

148 inzendingen mocht de VPRO Gids ontvangen. Dat is een hoop, maar veel minder dan vorig jaar. Was het thema ‘bubbel’ misschien te lastig? Laten we het maar een uitdaging noemen.

De uitdaging om al die bubbels te beoordelen werd aangegaan door gastjuryleden Wendy van Santen en Hans Bolleurs – beter bekend als het creatieve beeldduo Van Santen & Bolleurs. Ze vormden samen met VPRO Gids-artdirector Jimme Bakker en VPRO Gids-redacteur Cecile Elffers de jury voor de Cover 1-wedstrijd 2020.

Heel veel zeepbellen zagen we, en bellenblaas, en ballonnen, en bubbeltjesplastic. Zoals elk jaar bleken de deelnemers niet vies van een statement: er wordt niet alleen gewaarschuwd voor de filterbubbel en gebrek aan wezenlijk contact, maar in één moeite door ook voor overstromingen, racisme en misstanden assorti.

Lang hebben we het gehad over de inzending van Perla van Kessel: een zeepbel aan een ketting. Dit lijkt te suggereren dat de bubbel waar we in zitten ons gevangenhoudt, of in elk geval een blok aan ons been is. Een intrigerend en coverwaardig beeld, maar de zeepbel komt mede door de dunne schakeltjes van de ketting toch eerder licht dan zwaar over en ondergraaft daarmee het concept, zo vond de jury.

Heel blij werden we van het beeld van Thomas Nondh Jansen. ‘Wisten we maar wat hij bedoelde!’, riepen Wendy van Santen en Jimme Bakker in koor. Want ja, wat zou het leuk zijn om deze vrolijke melk-en-rietjesinstallatie op de cover van de VPRO Gids te zetten. Maar omdat we niets snapten van de melkbubbels en de verbonden rietjes (communicerende vaten? bubbel in gesprek met bubbel?) moesten we ook deze inzending terzijde schuiven.

Bijna-winnaar Eline Veldhuisen overtuigde met haar mooie en dynamische illustratie, waarin iemands bubbel op het punt staat doorgeprikt te worden. Ook was de jury vol lof over de do-it-yourself-inzending van Wannes Coolen: een bril van bellenblaas, die op een geestige manier laat zien hoe onze bubbel onze blik bepaalt.

En eigenlijk willen we ook graag een kinderprijs in het leven roepen, want wat een fantastische tekening leverde de zesjarige Elsa van Wanroij in! Over kinderen gesproken, ook over Manon van Roosmalens bubbelkind hebben we het lang gehad. Een mooi uitgevoerd en sterk beeld, herkenbaar voor iedereen die weleens een tiener spreekt. Of spreekt – je mag blij zijn met een half appje vanuit hun bubbel.

Maar er was maar één cover die van begin tot eind op alle fronten bleef overtuigen: die van Marleen Dekker. De mysterieuze man in bubbeltjesplastic laat op een originele manier zien hoe de bubbel waar we in zitten onze blik vertroebelt. Die boodschap wordt niet moralistisch gebracht maar met humor; het beeld heeft iets van een absurdistische pasfoto. Daarnaast was de jury gecharmeerd van Dekkers no-nonsensethuisknutselaanpak. ‘Het is een combinatie van huisvlijt en een sterk concept,’ aldus Hans Bolleurs.

Marleen Dekker (26) deed vorig jaar ook mee aan de Cover 1-wedstrijd en werd toen eervol vermeld. Dat was een stimulans om dit jaar de handschoen weer op te pakken, zo vertelde ze Jimme Bakker toen hij haar belde met het blijde nieuws. Dekker was vorig jaar nog student Crossmedia Design aan de ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten, inmiddels werkt ze als zelfstandig grafisch ontwerper. En de bubbeltjesman? Dat is haar broertje – vanaf nu coverboy.