Het was een mooie dag, de zon scheen, ik reed met m’n vrouw naar een prachtig achttiende-eeuws buitenhuis in een gevarieerd bos- en watergebied, beheerd door Natuurmonumenten. Een kwartier rijden. Na drie kwartier lopen gingen we zitten op een houten bank tegenover een andere houten bank die onbezet was. Na vijf minuten verscheen er een grootvader met twee kleinkinderen. Een meisje van ongeveer tien, ze heette Anne. Een jongen met de naam Joep, een jaar of drie jonger. De opa groette ons, wij groetten de opa.
16 maart
Maandag 16 maart was de eerste dag dat ik niemand meer binnenliet, buitenshuis hield ik iedereen op anderhalve meter afstand.