Dan denk ik ’s ochtends: o god, wat was er ook alweer met 5 juli? Of: 9 juli, was er dan niet iemand jarig? 10 juli, is dat niet de sterfdag van...? 20 juli, o mijn god, Vaderdag is toch al geweest of...? Bij de zoveelste datumzorg begreep ik dat het niet aan de datum lag. Elke willekeurige datum roept bij mij een groot gevoel van verzaken op. De angst dat ik een sociale afspraak ben vergeten.
Vijf procent
Sinds een aantal weken maak ik me zorgen om de datum.