Murphy

De wet van Murphy zegt als bekend dat alles wat mis kan gaan mis zal gaan. De vraag is: in welke volgorde gaan de dingen mis? Dat is niet onbelangrijk.

En wanneer doet de wet van Murphy zijn intrede? Is het vandaag of morgen?

Wie dat weet, weet vrijwel alles.

De tweede vraag luidt: vanuit welk perspectief benaderen we de pech? Je hoeft geen donker mensbeeld aan te hangen om te begrijpen dat andermans pech aan het eigen geluk kan bijdragen.

Wie een liefdesobject wenst te veroveren hoopt stiekem of minder stiekem dat zijn concurrenten pech zullen hebben.

Waarmee is gezegd: de wet van Murphy kan niet alleen bijdragen aan het eigen geluk, men kan zelfs alles aan die wet te danken hebben.

Is de dood het meest radicale voorbeeld van de wet van Murphy?

Nee. Alleen de dood die niet meer is dan ongemak. Bijvoorbeeld als een acteur sterft terwijl de regisseur nog een belangrijke scène met hem hoopt te draaien heeft vanuit het perspectief van de regisseur Murphy toegeslagen.

De wet van Murphy is een uitstekend voorbeeld van een bepaald soort ironie. De grote tegenslagen, die waar je aan doodgaat, die je langdurig doen lijden, vallen begrijpelijkerwijs niet onder Murphy, zie 3. Wie hoort dat zijn kind is verdronken en zijn vader kanker heeft, zegt niet: ‘Murphy.’ Wie zijn telefoon kwijtraakt en duivenpoep op zijn hoofd krijgt, zegt dat wel.

Misschien zien varkens in een varkensboerderij de mensheid in haar geheel als een symbool voor de wet van Murphy.

De uitdrukking ‘be careful what you wish for’ geeft aan dat wat vandaag een zegen kan lijken morgen de wet van Murphy blijkt te zijn.

Voor menige ouder is het nageslacht de personificatie van die wet, licht ironische tegenslag.