Boekentips

Na het geslaagde uitstapje naar een dystopische middeleeuwse toekomst De tweede slaap (2019) begeeft de geoliede thrillermachine Robert Harris zich nu weer op vertrouwd historisch terrein. In V2 (Cargo) volgen we Rudi Graf en Kay Caton-Walsh. Graf is een Duits ingenieur, die in november 1944 helpt Londen vanuit Scheveningen te bestoken met die revolutionaire maar ook notoir onbetrouwbare raketten. (Met frisse tegenzin, aangezien zijn werkelijke droom de ruimtevaart is, net als die van zijn oude chef Von Braun.) Caton-Walsh reist, nadat een V2 haar bijna fataal werd, naar Vlaanderen, om als een van de vrouwelijke officieren van de WAAF met behulp van radarbeelden en wiskundige (parabolische curve)berekeningen de lanceerplekken ervan te achterhalen. Uitkomst bekend, zinderende spanning desondanks verzekerd.

DIRK-JAN ARENSMAN

Omdat het leven Deborah Levy tijdelijk zwaar valt, vertrekt ze naar een afgelegen hotelletje op Mallorca om tot zichzelf te komen. Daar blikt ze terug op haar jeugd in Zuid-Afrika, die getekend werd door de apartheid. Het is 1964 als het sneeuwt in Johannesburg en ze met haar vader een sneeuwpop maakt. Diezelfde avond wordt hij gearresteerd. Deborah is vijf jaar en haar leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Dingen die ik niet wil weten (De Geus) is het eerste deel van een autobiografische trilogie waarin Levy niet alleen eigen leven beschouwt, maar ook schrijft over de boeken en schrijvers die haar hebben gevormd. Een compact maar krachtig boek dat doet verlangen naar het volgende deel.

KATJA DE BRUIN

In 1946 had ex-premier Churchill het tijdens een lezing in Amerika over een ‘special relationship’ tussen de geallieerde overwinnaars Verenigd Koninkrijk en Verenigde Staten. Die term ging in Groot-Brittannië een eigen leven leiden – sommige conservatieve Britten denken nog steeds dat er zo’n speciale band met de VS bestaat. In Het Churchill-complex (AtlasContact) beschrijft Ian Buruma de relaties tussen beide landen vanaf 1945 tot heden, vooral die tussen Britse premiers (van Churchill tot Johnson) en Amerikaanse presidenten (van Roosevelt tot Trump), en constateert dat de Anglo-Amerikaanse orde niet meer bestaat. De voorbeeldfunctie inzake vrijheid en democratie is definitief verdwenen sinds de grillige en egomane populisten Trump (‘America first’) en Johnson (leve de brexit) aan de macht zijn.

MAARTEN VAN BRACHT