Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Heerlijk, die columns 'Troep' (VPRO Gids #42, p. 17) en ‘Wantrouwen’ (#43, p. 13) van Esther Gerritsen. Voor mij heel herkenbaar. Ik zou haar willen aanraden het maar te laten zoals het is. Als je zo bent kun je daar ongeforceerd toch niets aan veranderen. Het levert vaak zelfs mooie, onverwachte dingen op. Ik las pas dit citaat van R.M. Drake, misschien wel aardig: ‘The worst thing you could do is tame the chaos in you. It's like being told not to feel when you're thrown in the fire.’

ANNEMIEK WOLTHUIS-REGTERING (76), HEERLEN

Even een reactie op de ingezonden brief van Jan van Wijk (‘Forum’ #45). Op YouTube heb ik enkele keren geluisterd naar een interview met Willem Engel bij Café Weltschmertz. Ik verwonderde mij over de bijval die hij kreeg, maar was verontrust over de agressieve toon richting wetenschappers en politici en ik vroeg me af of iedereen zijn beweringen klakkeloos voor waar aannam. De interviewer in elk geval wel, die was uiterst kritiekloos en nam alles aan zonder naar ondersteunend bewijs te vragen. Ik heb een recensie geschreven waarin ik meldde dat ik naar het interview had geluisterd, maar toch meer vertrouwen heb in de opinies van onze topviroloog M. Koopmans en zijn stemmingmakerij onverantwoord noemde. Mijn commentaar werd geplaatst, maar was de volgende dag verwijderd. Wel zag ik hierna allerlei interviews met deskundigen en pseudodeskundigen uit de hoek van antivaxers, graancirkel- en 9/11-experts die voor mij waren geselecteerd. Zo werd ik een wereld ingezogen van parallelle waarheden. Als dit je bron van informatie is, krijg je een bizar wereldbeeld voorgeschoteld. Arjen Lubach heeft mij duidelijk gemaakt hoe dit in zijn werk gaat, alle lof!

A. DUTERLOO

Leven is méér dan werken, dus laten we allemáál, ongeacht geslacht en/of kinderen, parttime gaan werken (VPRO Gids #45, p. 19, ‘Parttimeparadijs of deeltijddrama?’). Ten eerste lenen bepaalde beroepen, zoals verplegen of lesgeven (zogenaamde vrouwenberoepen), zich er vanwege hun toenemende complexiteit niet (meer) voor fulltimewerk en ten tweede – persoonlijke ervaring – was het voor de balans tussen hersenen en hart heerlijk eendjes voeren af te wisselen met (ernstig) zieken verzorgen en (blijven) studeren. Dus moeten de minimumlonen fors omhoog (betaalbaar door hogere belastingen te heffen bij de rijken), zodat iederéén een ook financieel zelfstandig leven kan leiden dat uit méér bestaat dan from nine to five!

MARISKA JANSEN (66), HARLINGEN

Ook ik ben van de generatie ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ en ‘Kies exact’. Ik was een alfa (pretpakket) en niet bezig met mijn toekomst (dom). Ik rondde een universitaire pretstudie af (kunst- en cultuurwetenschappen, Erasmus Universiteit Rotterdam) waarmee ik moeilijk een baan kon vinden. Ik deed de pabo en werd juf (sociale status dalende lijn). Ik verkwanselde ondertussen mijn universitaire studie door voor de klas te gaan staan. Ik werd moeder, ging parttime werken. Ik gaf mijn eigen kinderen een verkeerd voorbeeld en deed de kinderen in mijn klas tekort. Mijn strijd gaat over persoonlijke vrijheid, die ik lever in mijn hoofd: ik luister geduldig naar mijn eigen overtuigingen en die van de maatschappij. Vervolgens glimlach ik om beide om dan te doen wat goed voelt. Ik sta overigens niet meer voor de klas. Ik verdien nu mijn geld door moeders te vertellen hoe ze moeten omgaan met stress, parttime.

VERONIQUE CORJANUS, BERGSCHENHOEK