Boekentips

Of De dertig beste verhalen (Athenaeum-Polak & Van Gennep) die Hans Boland opnieuw vertaalde inderdaad de beste van Anton Tsjechov zijn, weet niemand. Wel dat Boland heeft geprobeerd ‘een Tsjechov te scheppen die in Rusland is geboren en vertelt over Russische zaken, maar in het Nederlands denkt en schrijft – anno 2021’. Dat is nogal een opgave, maar als iemand het kan, is het deze eigenwijze meestervertaler wel. Dus is ‘De vrouw met het hondje’ geen dame meer, maar laat hij in ‘Steppe’ gewoon ‘de knoet knallen boven de ruggen van het koppel kittige vossen dat de brik trok’. Want, aldus Boland in Het Nederlands van Tsjechov (Pegasus), er is verschil tussen modieus en modern en ouderwets en klassiek.

KATJA DE BRUIN

Vaak is Netflix een akelig succesvolle concurrent van de boekhandel, maar soms krijgt een boek er ook een welkom zetje door in de rug. Want was er dit jaar geen verfilming van The Dig (Cargo) van John Preston op de streamingdienst verschenen, dan was dat ingetogen pareltje uit 2007 waarschijnlijk nooit vertaald. Preston vertelt het verhaal van de sensationele archeologische vondsten bij landhuis Sutton Hoo in Suffolk, anno 1939. Met aandacht voor de Angelsaksische (scheeps)schatten die, onder de dreigende schaduw van WO II, ons begrip van de ‘donkere middeleeuwen’ voorgoed veranderden. Maar vooral ook voor alle betrokkenen, die levendig en subtiel worden geportretteerd. Van een oersympathieke plaatselijke (amateur)expert en pompeus wedijverende museumsnobs tot Prestons bloedeigen tante, archeologielegende Peggy Piggott.

DIRK-JAN ARENSMAN

Nadat hij in maart 1949 in Herford een jongen met lamme benen weer had laten lopen, bracht ‘wonderdokter’ Bruno Gröning in heel Duitsland jarenlang duizenden op de been die hoopten op genezing van hun slepende aandoeningen dankzij zijn heilzame spirituele gaven. De miraculeus opbloeiende economie in een voortaan democratische rechtsstaat ging in naoorlogs Duitsland desondanks gepaard met een heroplevend oeroud geloof in wonderdoeners, heksen, gebedsgenezers en doempredikers. In Een bezeten land (Hollands Diep) brengt hoogleraar geschiedenis Monica Black het fysieke en geestelijke malheur waarmee de reguliere artsenij destijds geen raad wist nauwgezet in verband met moreel failliet van de natie anno 1945, het verzwijgen van naziverleden en Holocaust, de gebrekkige denazificatie, massief wantrouwen en apocalyptische angst.

MAARTEN VAN BRACHT