Lesje geleerd

Hoe voelt het om in alle vroegte van je bed gelicht te worden door de politie? De twintiger Nahib kan erover meepraten. Maar niet omdat hij iets verkeerd heeft gedaan, de agenten hadden de verkeerde voor zich. Ze kwamen voor zijn broertje, de twee jaar jongere Nabil, die betrokken was bij een reeks gewelddadige overvallen.

In de zevendelige podcast Sorry voor mijn broertje, gemaakt door Sjoerd Litjens en Jan Paul de Bondt voor de KRO-NCRV, vertellen Nahib, Nabil en hun zus Samana hun familiegeschiedenis. Het gezin vluchtte in de vroege jaren 2000 uit Afghanistan, Nahib en zijn vader reisden vooruit. In de aangrijpende derde aflevering vertelt Samana hoe ze als twaalfjarige met een doodzieke moeder en een broertje van zes een reis van drie dagen maakt om zich bij haar vader en andere broertje in Nederland te voegen. Als ze eindelijk samen zijn, volgen nog jaren van onzekerheid over hun verblijfsstatus. Nahib en Samana doen hun best om er iets van te maken in Nederland, maar ondertussen raken ze de grip op Nabil kwijt.

Ook deze podcast gaat over misdaad, zoals zo veel titels in de podcast-apps.

Maar hier hoeft er geen cold case opgelost te worden, of een beroemde crimineel geanalyseerd. De misdaden die Nabil pleegde worden niet geromantiseerd, door hemzelf nog het minst. Wel wordt duidelijk hoe makkelijk het is om het verkeerde pad op te gaan, en hoe belangrijk familie is. Zo’n betrokken familie als die van Nabil zagen ze nauwelijks in de jeugdgevangenis waar hij zat. Zijn ouders, zus en broer waren er kind aan huis, deden er alles aan om hem te steunen en lieten hem niet vallen. Nahib en Samana deden zelfs extra hard hun best bij hun studie om hun broertje het goede voorbeeld te geven. Ze schamen zich niet en vertellen totaal oprecht hoe zij hun jeugd beleefden en hoe ze bepaalde keuzes maakten. Door hun begrip voor elkaar merk je ook dat ze helemaal niet zo veel van elkaar verschillen. Uiteindelijk hebben de broers iets geleerd, maar de luisteraar ook: crimineel word je niet geboren, en ben je ook niet voor het leven.