Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Graag vermeld ik dat Barend Servet (VPRO Gids #22, p. 10, ‘Pollens! Barend blikt terug’) bijna vijftig jaar geleden ook een hit had met ‘Wat moet dat heen?’. De tekst van dat lied is nog steeds actueel.

HANS THANNHAUSER, AMERSFOORT

Getuige ‘Forum’ staan er in de waardering van het nieuwe boekenprogramma twee kampen tegenover elkaar: degenen die in hun schik zijn met dit gevarieerde aanbod en de literatuurliefhebbers die beseffen dat een goed boek alleen bij diepgang en rust tot zijn recht komt. In ‘Forum’ #22 komt Kors van Leeuwen zijn beklag doen, zich aansluitend bij A. van der Meer (‘Forum’ #20), en ‘vreest dat zij roependen in de woestijn zijn’. Maar nee, in ‘Forum’ #21 sluit Jeroen Fokke zich bij hen aan, terwijl in ‘Forum’ #18 Gerdin Linthorst zich al liet horen. Voeg daarbij het tegengeluid dat in ‘Forum’ #19 stond en het is duidelijk dat 'wij' volgend jaar ook aan onze trekken willen komen. En natuurlijk niet op etens- dan wel Studio sport-tijd, maar weer op zondagmorgen, als men op NPO 2 ter kerke gaat.

PAUL BEERS, ZENNEWIJNEN

Wat een schrik Esther, dit plotselinge vaarwel (VPRO Gids #23, p. 14, ‘Stil zijn’). Ik heb door je columns geleerd mezelf wat minder te veroordelen en de wereld net zo absurd te mogen waarnemen als zij soms op me overkomt. Wat zal ik je missen. Ik hoop dat je omleidingen leiden tot andere vormen die ik dan toch, misschien niet wekelijks, tot mij zal kunnen nemen. Het ga je goed (ook je hond, je kind en je man natuurlijk).

SUSAN VAN DER WEL

Opeens wordt deze zonnige dag getroffen door een donkere wolk! Op pagina 4 van mijn gewaardeerde VPRO Gids lees ik dat we afscheid moeten nemen van Esther Gerritsen. Jongens, dat is écht erg! Elke dinsdagmiddag zie ik met plezier uit naar de gids. Eerst de cover bestuderen, dan Hugo Blom en de lezersbrieven. Maar dan, het liefst met een kopje thee erbij, Esther Gerritsen. Pas daarna de artikelen en de tv-programma’s. Vandaag dus voor de laatste keer. Ik snap het, ik respecteer het uiteraard, maar ik vind het buitengewoon jammer. Ik wil Esther heel, heel hartelijk te bedanken voor alle prachtige columns. Ik heb ze al die jaren met zo veel plezier gelezen. Klein voorbeeldje tot slot: ik heb ronduit een hekel aan honden, maar zoals zij over haar hond weet te schrijven, maakt dat ik die dieren bijna nog ga waarderen ook!

HENK REINDERS, DEN HAAG

In VPRO Gids #23 zijn op p. 14 de slotalinea’s weggevallen uit ‘Stil zijn’ van Esther Gerritsen; zie hieronder. Ga voor het hele verhaal naar vprogids.nl/esther.

Er is een groot voordeel aan verhalen waar je jaren aan schrijft in plaats van dagen. Je kunt je conclusies uitstellen, de betekenissen heel lang niet weten. Je kunt de twijfel langer laten bestaan. Je kunt van mening veranderen. En weer terug.

‘En we ronden langzaam af,’ zei de meester als je nog een minuut had om je opstel af te maken. Elke week zegt hij dat weer tegen mij, nu al tien jaar lang.

Ik verheug mij erop om voorlopig niets af te ronden. Om langer stil te blijven. Te lezen, te kijken en te luisteren. Misschien wel iets te voelen. Niets te weten. Ook niet mijn toevlucht nemen tot dan maar zeggen dat ik niets weet, want ik hoef niets te zeggen. Niets te hoeven zeggen, daar verheug ik mij op.