‘Een pak natuurlijk, wat anders?’ Zelfs wanneer je in Nederland op een uitnodiging voor een gelegenheid een expliciete dresscode vermeldt, zullen er mensen zijn die ijskoud een oude spijkerbroek uit de kast halen. Niemand vertelt de Nederlander wat hij aantrekt. Voordeel is dat je Nederlanders in den vreemde er altijd uit kunt pikken, handig wanneer je je slecht geklede landgenoten wil ontlopen. Maar hier, in onze polderdorpjes is dat natuurlijk niet te doen. We gingen naar de kerk in zo’n dorpje, om stil te staan bij het einde van het leven van een goedgeklede Nederlander. ‘Een pak natuurlijk’, zei ik, ‘al was het alleen maar voor T.’ ‘Verdomd,’ zei de andere kant, ‘daar heb je gelijk in, hij zag er zelf ook altijd goed uit.’
Pak
‘Wat trek jij aan?’ Ik had er niet over nagedacht, omdat ik over dat soort dingen nooit nadenk, er zijn automatismen.