Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

In ‘Forum’ #27 schreef Marcel Put: ‘Een heuse VPRO Gids-special over het EK voetbal, wie had dat ooit gedacht?’ Nou, ik, want deze heb ik zelf gemaakt over de Europacup 1973 [toen de VPRO Gids nog Vrije Geluiden heette, red.]

ARIE TEUNISSEN, HUIZEN

Wat een gouden greep om de heer Floris Alkemade uit te nodigen als zomergast (VPRO Zomergasten, 18 juli jl., NPO 2). Een geweldige opening van de serie. Een wijs man met sprankelende ideeën. Hadden we zulke breed- en weldenkende mensen met verbeeldingskracht maar in onze regering (en in de Tweede Kamer!) als architecten van Nederland. We snakken ernaar.

B. MEYER, AMSTERDAM

Prima dat men bij de VPRO ‘intern het proces rond het maken van deze documentaire nog een keer goed tegen het licht gaat houden’, zoals Stan van Engelen op de VPRO-website meldde. Mijn suggestie is daarbij de volgende overweging mee te nemen: redactionele vrijheid van een documentairemaker houdt óók in dat deze de geportretteerden of dier belanghebbenden ter wille kan zijn met aanpassingen als dit aansluit bij de eigen belangen. Bijvoorbeeld: als maker Shuchen Tan heeft geoordeeld dat geen autogordel dragen niets van doen heeft met de portee van haar documentaire, terwijl er wel overdreven herrie van zou kunnen komen, kan het ook in haar belang zijn geweest om te kijken of de scène zou kunnen worden aangepast. Het was dus niet noodzakelijkerwijs alleen maar ‘iets dat uiteindelijk het probleem van de geportretteerde minister was’, zoals Van Engelen schrijft.

MATTHIJS HOGENDOORN, AMSTERDAM

Ik ben ruim dertig jaar lid van de VPRO omdat ik jullie altijd volkomen onafhankelijk en kritisch vind. Door de documentaire over Sigrid Kaag is de geloofwaardigheid van de VPRO aangetast en dat is jammer. Ik hoop dat hiervan geleerd wordt.

F.M. HINNEN, ARNHEM

De succesvolle carrière van jazzzangeres Ella Fitzgerald illustreert het bekende Amerikaanse succesverhaal, from rags to riches, waarin duidelijk wordt gemaakt dat iedereen in Amerika door hard werken kan opklimmen van arme sloeber tot multimiljonair (VPRO Gids # 29/30, p. 22, ‘Van ‘lelijk ding’ tot scatkoningin’). Wie echter kijkt naar de sociale verhoudingen in het land weet dat de mogelijkheden hiertoe altijd al aanzienlijk kleiner zijn geweest dan in bijvoorbeeld Europa. Volgens de Amerikaanse journalist Barbara Ehrenreich is het verhaal dan ook een grote leugen, bedoeld om de aandacht van de enorme sociale ongelijkheid af te leiden en het menselijk falen te zien als persoonlijke verantwoordelijkheid. Tegelijkertijd krijgen Amerikaanse burgers zo de plicht opgelegd om optimistisch te blijven ondanks de miserabele omstandigheden waarin velen van hen verkeren.

ALBERT KORT, KAPELLE

Het lezen van Blauwe maandagen had een dusdanige impact op mij dat ik dit met Arnon Grunberg wilde delen. Een uiterst aardige reactie volgde. Ik heb zijn brief bewaard, jammer genoeg heb ik geen kopie van mijn brief aan hem bewaard. Toen ik de eerste columns in de VPRO Gids las, had ik niet hetzelfde gevoel als bij het lezen van zijn romans, korte verhalen of essays. Ik ben dus afgehaakt. Tot zijn laatste bijdrage in VPRO Gids #26 (p. 18, ‘Het einde van een tijdperk’), zijn 'zwanenzang' voor dit magazine. I want more.!

JORY DE KONING, ’S-HERTOGENBOSCH