Kleine jongen

Gush, werd hij als kleine jongen genoemd. Een jongen van wie het niet direct voor de hand lag dat hij schrijver en dichter zou worden. Hij was dyslectisch en woorden waren vaak eerder zijn vijand dan zijn vriend. In dit geval bleek een moeilijke jeugd echter de welbekende writer’s gold mine, want Gershwin Bonevacia (1992) werd in 2019 de opvolger van K. Schippers als stadsdichter van Amsterdam. Maandelijks verschijnt er een gedicht van hem over een actueel onderwerp en hij treedt ook regelmatig op als spoken word-artiest. Onlangs verscheen zijn tweede poëziebundel Toen ik klein was, was ik niet bang bij uitgeverij Das Mag. Daarin onderzoekt hij deze jeugd, zijn worsteling met dyslexie, migratie, onveilig opgroeien en zijn droom om ooit astronaut te worden.

Samen met de dichtbundel lanceert Bonevacia de podcast Gershwin gaat terug, waarin hij gedichten uit zijn bundel voordraagt en aan bekende schrijvers vraagt hoe hun leven er als tienjarige uitzag. In de tiendelige reeks komen onder anderen Sabrina Starke, Raoul De Jong en Murth Mossel aan het woord. De eerste aflevering ontmoet hij Maartje Wortel, die zich bijna geneert voor haar bevoorrechte jeugd als ze het gedicht over ‘slechte kinderen’ van Bonevacia beluistert. Misschien is het daarom dat zij vooral vragen op hem afvuurt, en ze een stuk minder over zichzelf vertelt.

Aan het eind van elke aflevering vraagt Bonevacia aan de schrijver die te gast is welk advies die aan zijn of haar jongere zelf mee zou geven. Het even simpele als treffende antwoord dat Van Dis hierop heeft, hoort u in deze nieuwe podcast.