Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

In 1968 maakte François Truffaut de sympathieke film Baisers volés, waarin de jaloerse eigenaar van een schoenenwinkel privédetective Antoine Doinel (Jean-Pierre Léaud) inhuurt om zijn vrouw te bespioneren. Antoine wordt verzocht te solliciteren als verkoper in de schoenenzaak, zodat zijn detectivewerk niet zal opvallen. Onderdeel van de sollicitatieprocedure is het inpakken van een schoenendoos in cadeaupapier. Tussen de andere sollicitanten brouwt Antoine er helemaal niks van. Schots en scheef, en vol kreukels. Tot ontsteltenis van de andere kandidaten prijst de winkelier het broddelwerk van Antoine: ‘Aangenomen!’ Het bioscooppubliek lag destijds dubbel. De moeite waard om terug te kijken. En troostend voor de inpakziel van Hugo Blom (VPRO Gids #39, p. 7, ‘Inpakken’).

GEE DE WILDE, AMSTERDAM

In opperste verbazing heb ik kennis genomen van een nieuwe hype. En dat in de Week van het Basisinkomen! Blijkbaar bouwen millennials (met de CEO van De Correspondent als wegwijzer?) hun financiële fundament op drijfzand (VPRO Gids #39, p. 18, ‘Je kostje gekocht met Fire’). Aan de dames en heren, jongens en meisjes van generatie Y, Z en volgend, ach, eigenlijk aan iedereen: denk eens echt goed na over het onvoorwaardelijk basisinkomen. Niet te snel afhaken, want het is wel degelijk een haalbare optie. Arbeid wordt sowieso een fossiel begrip en AI neemt het stokje van ons over. Enfin, einde antropoceen als we niet ingrijpen. We hebben nu meer visie nodig dan ooit. Met suboptimale alternatieven als Fire wordt een verkeerde afslag genomen, dus stoppen met die flauwekul.

HANS GEURTS, HELMOND

Dat Powned het prachtig vindt dat jonge mensen op hun veertigste met pensioen willen, ligt in de lijn der verwachting. Maar dat Cecile Elffers in de VPRO Gids een tamelijk kritiekloos artikel over de Fire-beweging schrijft, verbaast mij hogelijk. Er wordt met geen woord gerept over de herkomst van die zogeheten passieve inkomens, terwijl dergelijke inkomens negen van de tien keer parasitair van aard zijn (afromen, uitbuiting en afknijpen van personeel). De wereld wordt echt niet beter van dit soort uitvreters.

MEREL VAN GAALEN, AMSTERDAM

‘Wie vecht tegen zijn ouders, vecht tegen zichzelf. Je kunt beter accepteren dat er iets van hen in je zit en er het beste van maken,’ stelt Maria Goos in een artikel over haar programma Smoeder (VPRO Gids #39, p. 14, ‘Mijn moeder zit in mij’). Het beste ervan maken? Ja, er zit niets anders op. Maar lastig is het wel. Dat vond ook de Britse dichter Philip Larkin, sla er zijn huiveringwekkende ‘This Be the Verse’ uit 1971 maar eens op na.

They fuck you up, your mum and dad.

They may not mean to, but they do.

They fill you with the faults you had

And add some extra, just for you.

But they were fucked up in their turn

By fools in old-style hats and coats,

Who half the time were soppy-stern

And half at one another’s throats.

Man hands on misery to man.

It deepens like a coastal shelf.

Get out as early as you can,

And don’t have any kids yourself.

HANS DE CLERCQ, BANTEGA