Films on demand

Een jonge Engelse brengt een bezoek aan haar broer in het Berlijn van vlak na WO II, een arts die getrouwd is met een Duitse vrouw. Ze ontdekt dat de vrouw dingen verzwijgt, die voor allen gevaar kunnen opleveren. Zelf raakt ze verwikkeld in een affaire met een keiharde zwarthandelaar, wordt verliefd en krijgt het daardoor moeilijk met zijn betrokkenheid bij politieke conflicten tussen Oost en West. Een sterk drama, met een goede sfeertekening en uitstekend acteerwerk. In de trant van het meesterwerk THE THIRD MAN, dat Reed vier jaar ervoor maakte.

De Finse filmmaker Juho-Pekka Tanskanen maakte in Barcelona kennis met de Gambiaanse straatverkoper Mou en besloot hem een poos te gaan volgen. Dat resulteerde in deze eerlijke, melancholieke portretfilm, waarin we de sympathieke twintiger onder meer zien speuren naar oud ijzer, rappen in de metro, vluchten voor de politie en fantaseren over een toekomst met een verblijfsvergunning. Mou heeft een aardig sociaal netwerk, maar gaat mentaal zwaar gebukt onder het straatleven. Tanskanen legt het allemaal empathisch en zonder oordeel vast, in fraai zwartwit.

Een vermaarde Parijse schrijfster leidt gedurende de zomer een scenario-workshop voor jonge werkzoekenden in de Zuid-Franse kuststad La Ciotat. Sinds de grote scheepswerf daar eind jaren tachtig sloot, is de werkloosheid er hoog. Deelnemer Antoine blijkt zich - getuige een zelfgeschreven bloederige scène die hij voorleest - verdacht goed in een moordenaar te kunnen verplaatsen. Slim drama met thrillerelementen over radicalisering van Gouden Palm-winnaar Cantet (Entre les murs), dat vraagtekens zet bij de vooroordelen van de maatschappelijk betrokken schrijfster.

Documentaire, opgebouwd uit louter archiefmateriaal, over de staatsbegrafenis van Sovjetleider Joseph Stalin in maart 1953. Een groteske, megalomane show die het hoogtepunt vormde van de persoonsverheerlijking van de ‘rode tsaar’. Achter de schermen woedde een machtsstrijd tussen Stalins vazallen Beria, Malenkov en Chroesjtsjov, die allen een speech houden. De Oekraïense regisseur Loznitsa, kritisch beschouwer van de Russische geschiedenis, geeft nauwelijks expliciete duiding, maar stopt zijn subtiele commentaar in de montage. Die toont eindeloze hordes van een apathisch, stemloos volk dat zich door zijn leiders liet bespelen.