Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Vrijdag zag ik de eerste aflevering van Langs de Maas het fragment waarin presentator Huub Stapel op de militaire begraafplaats bij Consenvoye vertelt dat het beroemde moment waarop Mitterand en Kohl in 1984 hand in hand eer betuigden aan de gesneuvelde soldaten precies daar, vlak bij de Maas, plaatsvond. Terecht wijst Jurgen Tiekstra (VPRO Gids #47, p. 90, ‘Kronkelende televisiereis’) erop dat Mitterand en Kohl toen niet daar stonden, maar bij het ossuarium van Douaumont, zo’n tien kilometer verderop. Hij noemt het vrij luchtig ‘een kleine geschiedkundige vrijheid’. Dat is wel erg pover gesteld. Het is al erg genoeg dat de gekozen opzet hier platte kitsch oplevert, maar echt stuitend is het volledige gebrek aan historisch besef en de schandalige geschiedvervalsing waaraan de programmamakers zich schuldig maken. In deze tijd van nepnieuws en kijkersbedrog moeten we ons er niet over verbazen als verderop in de serie Nijmegen ook aan de Maas blijkt te liggen, omdat dit toevallig goed uitkomt in het verhaal dat men wil vertellen. Maar dan kijk ik allang niet meer.

H. DIEPEVEEN, LISSE

Wat een mooie, indrukwekkende en zeer informatieve serie was 100 dagen in je hoofd. Heel aangrijpend, zoals Nicolaas en Tim hun stage met ons deelden in de psychiatrische kliniek. Ik hoorde erbij, het raakte me, het ontroerde me. Ik werd meegenomen in de kwetsbaarheid van de bewoners, de liefdevolle begeleiding van de hulpverleners, de eigen zoektocht van de stagiairs. Ik werd blij van het mooie huis en de mooie omgeving waarin de bewoners leefden. Er was respect, er was verdriet, er was vrolijkheid en gezelligheid, net als in het ‘gewone’ leven. Geweldig was de afsluiting van de zingende mevrouw, waarmee de serie ook begon. Met een lach en een traan nam ik afscheid.

MARJANNE SORGDRAGER, FEERWERD

Als student Duits ging ik midden jaren zeventig regelmatig naar Oost-Berlijn omdat bepaalde boeken daar te krijgen én te betalen waren. Na het afrekenen hield ik natuurlijk altijd een klein bedrag aan wisselgeld over. En wanneer ik dan terugging naar West-Berlijn kocht ik in de Intershop zo veel chocoladerepen als ik van dat geld nog kon kopen. Die deelde ik dan uit aan kinderen die voor het station Friedrichstrasse rondhingen: zij kregen zomaar chocolade en ik hield er een goed gevoel aan over. Dit heb ik een aantal keren gedaan en telkens waren er weer andere kinderen. Achteraf denk ik soms: zouden ze me opgewacht hebben?

KOOS DE ROO, GRONINGEN

Het artikel ‘Ooit weer slapen’ (VPRO Gids #49, p. 10, leuk bedacht overigens deze variant op de W.F. Hermans-titel) vond ik erg interessant en leerzaam. De vraag is wel of een depressie sec veroorzaakt kan worden door (ernstige) slaapproblemen. Volgens mij een kip-en-eikwestie. Ik denk dat achter slaapproblemen endogene (psychische) en/of exogene (uit de buitenwereld) oorzaken liggen en van daaruit eventueel een depressie kan ontstaan.

R.F. VAN RIEZEN, GRONINGEN

Bij het interview met Rozalie Hirs in VPRO Gids #49 (‘Drang naar het hogere’) is op p. 19 haar gedicht ‘hand in hand’ geplaatst. Vanwege ruimtegebrek zijn de regels echter niet op de juiste manier afgebroken. Het gedicht is in de oorspronkelijke opmaak te lezen op vprogids.nl/hirs.