Boekentips

Simon woont al 25 jaar in Canada en is van zijn Nederlandse familie vervreemd geraakt als zijn zus hem opbelt met de vraag of ze haar zestienjarige zoon op het vliegtuig naar Calgary mag zetten. Zo wordt de eenzelvige Simon opgezadeld met een neefje dat ‘de weg kwijt’ is. Lot Vekemans zet in De verdwenene (Cossee) de verhoudingen in een paar streken op scherp. Dit kan niet goed gaan, en dat gaat het ook niet. Simon krijgt het stevig voor zijn kiezen met een etterende wond, een opdringerige vreemdeling en dat vervelende neefje. Toneelschrijver Vekemans excelleert in dialogen en weet wat ze weg moet laten. Wat overblijft is een ijzersterk familiedrama dat zowel spannend als ontroerend is.

KATJA DE BRUIN

Piranesi (Orlando) lezen vereist drukken op een resetknop, het kind in jezelf hervinden en je onderdompelen in de grenzeloze verbeelding van Susanna Clarke. Die kwam onlangs, zestien jaar na haar alom geprezen debuut Jonathan Strange en Mr. Norrell (2004), met een minder lijvig maar even fantasierijk boek. Het verhaalt over Piranesi, onze gids in een mysterieus door water omgeven ‘Huis’ vol gangen, vestibules en marmeren beeldhouwwerken. Waar de ‘Ander’, vriend en medebewoner, hem helpt bij zijn zoektocht naar wat ‘Grote en Geheime Kennis’ wordt genoemd. Clarke vraagt enige toewijding van de lezer, maar is meer dan competent om je met haar wonderschone, filosofische lyriek te hypnotiseren, naarmate de intrigerende puzzel over een uiteindelijk diep ontroerend menselijk verhaal zich verder ontvouwt.

ARJA VAN DEN BERGH

De shortlist van de Booker Prize 2020 getuigde misschien van nogal doorgeslagen verrassings- en inclusiedrift, maar wat ís de winnende roman, Shuggie Bain (Nieuw-Amsterdam) van Douglas Stuart, een geweldig debuut. De jeugd in Thatcheriaanse jarentachtigarmoede waarop de titelverteller terugkijkt lijkt daverend smartlapmateriaal. Met zijn moeder, Elizabeth Taylor-lookalike Agnes, die ten prooi valt aan de sjofele taxi-Casanova Shug, een reeks andere op seks beluste lamstralen en (vooral) een zware alcoholverslaving. Het joch dat, nadat oudere broer en zus vertrekken, steeds meer voor háár moet zorgen, terwijl hij zelf als ‘verwijfd’ kind in een Glaswegian arbeidersbuurt eindeloze pesterijen (en erger) te verduren krijgt. Klinkt hopeloos larmoyant? Stuart vond een volmaakt evenwicht tussen indringend beschreven misère, galgenhumor en hartverwarmend liefderijke scènes. Formidabel zakdoek-paraatboek.

DIRK-JAN ARENSMAN