Films on demand

Veertiger Sato heeft maar één ambitie in het leven: ‘Niet gewoon zijn’. Waar die wens vandaan komt wordt langzaam ontleed in dit wonderschone Japanse drama, dat begint in 2020 en vervolgens stap voor stap terugspoelt naar Sato’s jeugd in de jaren negentig, toen zijn hart werd gebroken. Nostalgische en bitterzoete vertelling over vervlogen dromen, liefdesverdriet en de vergankelijkheid van het leven, gefilmd met veel oog voor detail en met een fantastische cast. Debuut van videoclipregisseur Yoshihiro Mori, van wie we hopelijk nog veel meer gaan horen.

Als Mot vervroegd vrijkomt na twintig jaar gevangenschap, is zijn woonplaats Sofia compleet veranderd. Flashbacks laten zien wat er voorafging aan zijn tijd in de cel: een verliefdheid, een misgelopen inbraak en een moord. Regisseur Gardev lijkt het kunstje te hebben afgekeken van films als La haine en Goodfellas: de grauwe zwart-witbeelden zijn kunstig aan elkaar gemonteerd en de film zit vol voice-overs van het mijmerende hoofdpersonage. De Bulgaarse setting en de donkere humor voorkomen echter dat het een persiflage wordt. De interne monologen hadden iets minder literair gemogen (de film is gebaseerd op een roman), maar de rauwe, nihilistische toon en de absurde taferelen zorgen voor genoeg vermakelijks in deze neo-noir.

Fransman Zeller bewerkte zijn succesvolle toneelstuk Le père tot dit Engelstalige drama, waarin Hopkins de dementerende Anthony speelt, die de grip op zijn leven verliest in een Londens appartement. Qua setting, thematiek en compromisloze toon heeft The Father veel weg van Michael Hanekes Amour (2012), met als grootste verschil dat hier gaandeweg alle logica wordt losgelaten, zodat de kijker wordt meegenomen in Anthony’s verwarring. Dat heeft een beklemmend effect, maar maakt de film ook diffuus en wat afstandelijk. Hopkins’ met een Oscar bekroonde acteren is evenwel groots, en hij krijgt mooi tegenspel van Colman en de anderen.

Komisch drama over kwartet uitgebluste leraren die beginnen aan gewaagd experiment: elke dag voor de les een slokje alcohol. Want een half promille alcohol in je bloed neemt – volgens de Noorse psycholoog Finn Skårderud – remmingen weg, waardoor we leuker en creatiever worden. De eerste resultaten zijn zonder meer bemoedigend, vooral voor leraar geschiedenis Martin (een voortreffelijke Mikkelsen). Maar het blijft niet bij één slok. Al snel worden het er twee, dan drie, en dreigt de film op een somber einde af te stevenen. Maar zover laat de Deense regisseur Vinterberg (van provocatieve meesterwerkjes als Festen en Jagten) het gelukkig niet komen.