Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Mirjam van Delft heeft geen bezwaar tegen het gebruik van de term KUT als het gaat om het vrouwelijk geslachtsorgaan, maar noemt het in een ander verband een scheldwoord (‘Forum’ #12). Ik ervaar precies het omgekeerde. Hoewel ik het per definitie een onaangenaam klinkend woord vind, kan ik er nog mee leven als het gaat om het uitdrukken van negativiteit. Maar uitgerekend de connotatie met het vrouwelijk geslachtsorgaan is naar mijn mening plat, grof, ordinair, beledigend en denigrerend. Nu zal het wel zo zijn dat taalverruwing op termijn leidt tot gangbaar taalgebruik, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat Van Delft het bij een doktersbezoek erg zou appreciëren als de arts haar te kennen zou geven even haar KUT te willen onderzoeken.

JEROEN BOOTSMAN, ZWIJNDRECHT

De brief van Mirjam van Delft is mij uit het hart gegrepen (‘Forum’ #12). In mijn perceptie is het vrouwelijk geslachtsorgaan – in alle complexiteit – het meest interessante lichaamsdeel van het verschijnsel mens. Daarom: spreek vrijmoedig over de kut maar misbruik het woord niet.

DÉWÉ MATHIJSEN, AMSTERDAM

Met gemengde gevoelens heb ik naar de documentaire Judges Under Pressure over de rechtspraak in Polen gekeken (VPRO Gids # 11, p. 18, ‘Vogelvrij in toga’). Natuurlijk is het wrang dat de Europese Unie, het bolwerk van liberalisme en democratie, uitgerekend door een lidstaat moet worden verdedigd dat het met de democratie en onafhankelijke rechtspraak niet zo nauw neemt. Toch is dit verwijt niet helemaal terecht. Polen is een land dat net als andere voormalige Oost-Europese landen altijd een prooi is geweest voor machtige buren, zoals Pruisen, Rusland en Oostenrijk. Aan het einde van de achttiende eeuw werd het land zelfs verdeeld onder die mogendheden en in de twintigste eeuw had het te maken met de nietsontziende terreur van nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie. De vrijheid die de Polen voor ogen hebben, is dan ook gericht op de vrijheid van de natie en niet in eerste instantie op die van het individu. Een vergelijking met onze democratie, waarin de rechten van de individu centraal staan, is dan ook niet terecht. Die democratie kregen we pas in de negentiende eeuw, lang nadat we onze nationale vrijheid hadden verworven.

ALBERT KORT, KAPELLE

35 verticaal: gravure; oplossing: ets (VPRO Gids #13, p. 6, ‘Puzzel’). Wanneer is het nu eens afgelopen met dit misverstand: een gravure is geen ets! Bij een gravure wordt er direct met een burijn in het plaatmateriaal gestoken. Bij een ets worden de lijnen door zuur uitgebeten in het plaatmateriaal.

KEES STREEFKERK, AMSTELVEEN

Het stilzwijgen over leegstaande stadjes en dorpen in Italië en Frankrijk verbaast me al jaren. Met de nijpende situatie van vluchtelingen uit Oekraïne zou dit toch een geweldige kans zijn voor de vluchtelingen én voor die regio’s? Waarom praat niemand hierover? Bij geen enkel praatprogramma komt het ter tafel. Ook Arjen Lubach negeert het. Wat zou de reden zijn? Ook in economisch opzicht is het toch een geweldige mogelijkheid voor die regio’s?

GERDIEN MEIJNEN

Boeiend artikel over braille naar aanleiding van de nieuwe serie Prikkels (VPRO Gids #12, p. 20, ‘Fingerspitzengefühl’). Ergens halverwege staat een woke opmerking over genderstereotypering van de popjes: mama (met schort) en papa (met stropdas). Check. En dan een alinea verder: ‘De leeshouding van meisjes is mooier dan die van jongens.’ Wacht. Wel wakker blijven, Hugo. Ik verheug me op de serie.

TET KOFFEMAN, UTRECHT