Boekentips

Na Reservoir 13 (2017), een schijnbare verdwijningszaakdetective die vooral een elegisch dorpsportret bleek, schreef Jon McGregor opnieuw een kameleontische (anti)thriller. De suspensevolle openingsafdeling van Het woord voor rood (Nieuw Amsterdam) speelt op Antarctica, waar ervaren expeditiegids Robert ‘Doc’ Wright met twee jonge onderzoekers onverwacht in een storm terechtkomt. De drie raken van elkaar gescheiden, hij raakte bevangen door iets (paniek?) dat zijn gedachten door elkaar husselt en dan… Dan wisselt het perspectief naar zijn vrouw Anna, blijkt Robert een beroerte te hebben gehad en wordt de oeronafhankelijk klimaatwetenschapper noodgedwongen een wat onwillige mantelzorgster. In geserreerd proza maakt McGregor hun worstelingen met zorgtaken, gezinsspanningen én afasie minstens even boeiend als de vraag wat er in die poolstorm precies gebeurde. Virtuoos.

DIRK-JAN ARENSMAN

Auteur, cineast, tv- maker en intellectueel Alexander Kluge (1932), in Nederland hooguit bekend als representant van de Nieuwe Duitse Film, schreef in de jaren zestig en zeventig documentair proza: zakelijk, feitelijk en afgemeten, over wo II en de naoorlogse gevolgen. Hij bedacht de term ‘Gegenöffentlichkeit’, om het autoritaire en misleidende van 'officiële’ en ‘objectieve’ informatie  aan te tonen. Zijn bekendste tekst ‘Der Luftangriff auf Halberstadt am 8. April 1945’ is samen met fragmenten uit ander proza in vertaling verschenen als Lente met witte vlaggen. April 1945 (Cossee). Minutieus wordt van minuut tot minuut quasi onaangedaan vanuit het perspectief van alle betrokkenen beschreven hoe verschrikkelijk het bombardement op Kluges geboorteplaats uitpakte. Om koud van te worden.

MAARTEN VAN BRACHT

Nizar zou aan de universiteit van Damascus gaan studeren, maar in plaats daarvan fietst hij op een roestig barrel door de Russische sneeuw naar de Noorse grens. Daar wacht vrijheid en veiligheid. In haar debuutroman De gelijktijdigheid der dingen (Arbeiderspers) vervlecht Frouke Arns het vluchtverhaal van een Syrische jongen met dat van Helena, zelf een Heimatvertriebene. Ze werd als kind van haar Duitse geboortegrond verdreven en zei haar vaderland voorgoed vaarwel toen ze een Noorse zeeman ontmoette. Nu is ze een eenzame weduwe die de uitgeputte Nizar met zijn kamelenwimpers verstopt voor de buitenwereld. Arns gebruikte de geschiedenis van haar Duitse moeder als basis voor deze verstilde roman over twee levens die elkaar op de poolcirkel kruisen.

KATJA DE BRUIN