Selfiesmoelwerk

Een app die gebruikers elke dag op een willekeurig tijdstip vraagt een foto te maken. Die foto wordt dan tegelijkertijd met je voor- én achtercamera genomen: een selfie en wat je op dat moment zelf ziet (je bent niet verplicht de BeReal-notificatie meteen aan te klikken als je net staat te plassen, maar dat vind ik ook meteen een nadeel). Het idee is dat je ‘real’ bent, want je kunt weinig verhullen en niets nabewerken. Dat is anders dan op de gebruikelijke sociale media, waar zorgvuldige nabewerkingen en honderd selfiepogingen de norm lijken.

BeReal is er om je echte zelf te tonen. Sinds ik de app gebruik plaats ik steeds meer vraagtekens bij wat dat precies inhoudt. Een sigaret roken in je overgroeide achtertuin? Staren naar een geplastificeerde menukaart? Op de bank zitten voor de tv? Dat zijn de real momentopnamen die ik van mijn vrienden krijg. Ze worden op mijn scherm gepresenteerd als een overhoring, waarbij ik moet controleren of iedereen wel real was toen ze hun telefoon oppakten. Oersaai. Zou het kunnen dat de real versie van onszelf geen boeiend personage is op sociale media? Ons digitale zelf is voorzien van een hoop opsmuk. Inderdaad zijn de selfies net te knap en lijken de familiebarbecues online altijd gezellig. Op mijn familiebarbecues is altijd ruzie, maar volgens mij word ik daar niet van verlost door een sociaal medium dat voelt als een leugendetector. En mijn vrienden hopelijk ook niet. Ik gun ons allemaal een zomer vol inauthentieke momenten. Bikinifoto's met ideaal zonlicht. Borden vol fantastische zeevruchten, zonder ons onbewerkte volgevreten selfiesmoelwerk erbij. Je kunt dankzij BeReal misschien wel beter zien of iets authentiek is, maar dat komt alleen doordat je ziet hoe saai dit eigenlijk is.