Films on demand

Met zijn mix van gevatte humor, bruut geweld en onverwacht drama is In Bruges duidelijk ontstaan binnen de invloedsfeer van Quentin Tarantino, maar voormalig theaterregisseur/-auteur McDonagh etaleert ruim voldoende talent om met alle eer te mogen strijken. Het verhaal over twee Ierse huurmoordenaars die na een uit de hand gelopen klus een poos onderduiken in het pittoreske Brugge is knap geschreven en stijlvol gefilmd, al zou de balanceeract van pathos en grofheid nooit zijn geslaagd zonder de drie formidabele hoofdrolspelers. 'Onze eigen' Thekla Reuten speelt een bijrol.

Met deze luchtige misdaadfilm, gebaseerd op het leven van notoire bankrover Forrest Tucker, die naar eigen zeggen uit zo’n dertig gevangenissen ontsnapte, neemt Robert Redford op 82-jarige leeftijd afscheid van het acteervak. Regisseur Lowery, met wie hij eerder de fijne Disneyfilm Pete’s Dragon maakte, grijpt elke kans aan om te verwijzen naar Redfords rijke acteergeschiedenis, wat de film een schaamteloos nostalgisch karakter geeft. De plot stelt weinig voor, maar ach, er is een mooie romance, een sfeervolle jazzsoundtrack, een smakelijke bijrol van Tom Waits. Meer is soms niet nodig.

Biopic over opkomst en ondergang van popfenomeen Elvis Presley (Butler, zeer geloofwaardig als Elvis), verteld door diens levenslange manager Colonel Tom Parker (Hanks, minder geloofwaardig als de van oorsprong Nederlandse ‘uitbater’ van het fenomeen). Regisseur Luhrmann (Moulin Rouge, The Great Gatsby) verfilmde het leven van The King in stijl: spectaculair, over the top en vol energie. De film duurt tweeënhalf uur, maar voelt als één lange videoclip. En is dan ook zo voorbij. Butler zong de jaren vijftig-nummers van Elvis zelf, voor die daarna werd hij een beetje geholpen door opnamen van The King zelf.

Misdaadmysterie over twee detectives – exponenten van het oude en nieuwe Spanje – die anno 1980 naar een afgelegen dorp worden gestuurd in de Zuid-Spaanse moerasdelta van de Guadalquivir-rivier, waar ze de verdwijning van twee zusjes van 16 en 17 jaar moeten onderzoeken. Achtergrond van het onheilspellende drama is het roerige post-Franco Spanje van 1980, toen de jonge democratie te kampen had met torenhoge olieprijzen en snel oplopende werkloosheidscijfers. La isla mínima ontrafelt zich meer als een speurtocht en misschien te weinig als strategisch-psychologische schaakpartij, maar geweldig is de broeierige sfeer, in een ongastvrij nazomers landschap van onverharde wegen en harde schaduwen.