‘Toen Anders, een witte man, op een ochtend ontwaakte, ontdekte hij dat zijn kleur was veranderd in een donker en onmiskenbaar bruin.’ Een beginzin-met-knipoog waarmee Mohsin Hamid je stevig bij de kladden grijpt. Deze Pakistaanse schrijver gebruikt de literatuur wel vaker om een politiek punt te maken. Zo ook in De laatste witte man (De Bezige Bij), waarin sportschoolinstructeur Anders in de spiegel kijkt en zichzelf niet meer herkent. Wordt hij boos, bang, verdrietig? Hoe reageert zijn baas? Durft zijn vriendin nog wel met hem over straat? En wat vindt zijn oude, zieke vader van zijn donkerbruine zoon? Hamid verweeft tal van pandemie-elementen in dit interessante gedachte-experiment, want Anders is niet de enige die van kleur verandert.
KATJA DE BRUIN