Tom Kettle, politieman in ruste, kijkt graag naar de aalscholvers op de rotsen in de Ierse zee terwijl hij een sigaartje rookt. Maar als twee agenten bij hem aankloppen voor hulp in een oude zaak, is het met die rust gedaan. In De verre voortijd (Querido) richt Sebastian Barry, die een plank vol prachtige boeken over de Ierse geschiedenis schreef, zijn pijlen op de paters die als ‘jakhalzen in een kippenren (…) kuikentjes verslonden’. Toms overleden vrouw June was een van die kuikentjes die een leven lang gekweld werd door herinneringen aan pater Thaddeus die ‘kusjes kwam halen’. Barry brengt dit leed akelig dichtbij, maar zijn weergaloze stijl maakt het onmogelijk deze roman weg te leggen.
KATJA DE BRUIN