Op de autocrash van een paar weken geleden volgde een wirwar aan leenauto’s waarvan er eentje stuk ging (sorry), eentje werd opengebroken (ook sorry) en iedere keer moest ik online in de weer om mijn parkeervergunning aan een nieuw kenteken te koppelen. Gemak dient de burger en ik switchte van kenteken naar kenteken. Soms moest ik daarvoor de wekker een uur eerder zetten, soit, je kunt niet alles hebben. Tot ik helemaal niets meer kon hebben, want er kwam een eind aan de maximale reeks wisselingen.
Vergunning
Ik belandde in een systeem. Niet Het Systeem, mocht u denken dat ik ter wappiezijde ben beland, maar gewoon een bureaucratisch systeempje dat het leven van alledag net iets makkelijker kan maken. Kan. Niet moet.