In die categorie werd deze maand een finale gespeeld in de commentaren onder video’s van Chinese livestreamers. Die streamers hebben zich buiten opgesteld in groepjes, als een schoolklasje: op straat, onder bruggen of in stadscentra. Ze staren in hun telefoon en zingen mee met karaokebandjes, demonstreren producten of doen een dansje om hun publiek te vermaken. ‘Dystopisch! Horror! Zo gaat onze toekomst eruitzien!’ roepen topatleten uit het doemdenkteam op westerse sociale media. Maar als ik de beelden bekijk lijken de streamers niet ongelukkig en ze ogen ook niet als slachtoffers van mensenhandel.
Angst
Vol angst kijken naar een bepaald fenomeen uit de Chinese cultuur zou weleens kunnen uitgroeien tot een olympische sport. In dat geval kunnen er wekelijks medailles worden uitgereikt, bijvoorbeeld in de categorie ‘social media shaming’.