dinsdagetalage

Onlangs werd in Duitsland een hoogbejaarde nazi-secretaresse, vermoedelijk de laatste in haar soort, voorwaardelijke bestraft. Ze had in KZ Stutthof de dood van duizenden gevangenen administratief bevorderd. Vrouwen die betrokken waren bij nazimisdaden bleven na de oorlog vaak ongemoeid, en zij die wel een proces kregen kwamen er met verhoudingsgewijs lichte straffen vanaf. Meestal werd niet geloofd dat vrouwen tot zware misdaad in staat waren. Ze zouden daaraan hooguit passief, naïef, of onder dwang hebben meegewerkt. Dat beeld bestaat nog steeds; je had natuurlijk die secretaresses en een enkele SS-kampbewaker – dat was het dan.