In haar magnum opus Les Années (2008) schreef Annie Ernaux al zijdelings over de verhouding die ze eind jaren negentig had met een bijna dertig jaar jongere man. In de (flinter)dunne novelle De jongeman (De Arbeiderspers) staat de Nobelprijslaureate, nu in de ik-vorm, uitgebreider stil bij aard en betekenis van die een half decennium beslaande verhouding. Openhartig analyserend schrijft ze over alles van hoe A., eveneens afkomstig uit een arbeidersmilieu en studerend in Rouen, haar terugvoerde naar haar jeugd, en de passie en ongelijke machtsverhouding tussen de twee, tot het met trots trotseren van burgerlijke, seksistisch afkeurende blikken. Slechts vijfentwintig pagina’s, maar stelt topvertaler Rokus Hofstede terecht in zijn nawoord, evengoed vintage Ernaux. ‘Een hooggeconcentreerd, uiterst werkzaam destillaat.’
DIRK-JAN ARENSMAN