Op Poetry International Web zijn duizenden gedichten van over de hele wereld te vinden, inclusief vertalingen en filmpjes of audio-opnames. Jan Baeke werkt sinds vorig jaar aan het volledig digitaliseren van veertig jaar archiefmateriaal. ‘Iemand uit Tokio moet ook kunnen lezen hoe goed Faverey is.’

Hoe groot is het Poetry-archief eigenlijk?
‘Poetry International bestaat sinds 1970 en sindsdien zijn er 21.000 originele gedichten verzameld en 25.000 vertalingen gemaakt. Verder is er 1300 uur audio-opname en een paar uur televisie. En nog allerlei kunstwerken van dichters-schilders en correspondentie, met tekeningen, handgeschreven gedichten, foto’s, etc. Er staan nu ongeveer 6000 gedichten online, waar mogelijk met audio- en videofragmenten.’

Nog bijzondere vondsten gedaan?
 ‘Nog niet echt. Van alle festivals weten we wie wanneer heeft opgetreden, dus je weet een beetje wat je kunt verwachten. Maar omdat we niet altijd weten of alles in goede staat bewaard is gebleven, kunnen we soms met blijdschap vaststellen dat we goede opnames hebben, zoals bijvoorbeeld van Pablo Neruda. Een andere keer balen we omdat bijvoorbeeld de opnames van Octavio Paz verloren zijn gegaan.’

Ook voor poëzie zijn het geen gemakkelijke tijden, hoe redden jullie het?
‘Een paar jaar geleden was er inderdaad nog veel geld voor digitalisering van archieven, nu niet meer. We hebben een heel nieuw plan voor de website en onderzoeken op dit moment nieuwe financieringsmodellen en mogelijkheden tot samenwerking met andere Europese landen. Met Lyrikline in Duitsland bijvoorbeeld, of de Poetry Archives in Londen.’

Hoe ziet Poetry International Web er over pakweg twee jaar uit?
‘Poetry International Web is dan hopelijk een wereldwijd poezieplatform met toegang tot een grote archiefcollectie en veel nieuwe poezie. Wie op internet iets van een bepaalde dichter zoekt, vindt daar originele teksten, vertalingen en televisie- of audio-opnames. Editorials met nieuws en nieuwe poezie, nu iedere twee weken, zullen wekelijks en soms zelfs dagelijks verschijnen. Je kunt er ook poezietours doen door het archief, daar experimenteren we nu al mee. Uiteindelijk moet het een soort online Poetry International Festival worden dat 365 dagen per jaar plaatsvindt en voor iedereen toegankelijk is. Iemand in Tokio moet ook kunnen lezen hoe goed Faverey is.’

Wat is er dit jaar op het festival uit het archief te zien?
‘Op de grote videowall in de hal van de Schouwburg zullen fragmenten van De Dode Dichtersalmanak van de VPRO te zien zijn en ander archiefmateriaal. In samenwerking met het Gemeentearchief van Rotterdam hebben we drie films met oude beelden van Rotterdam gemonteerd. Eduardo Espina (Uruguay), Ion Mureşan (Roemenie) en Nazih Abou Afach (Syrie) hebben de opdracht gekregen daar een gedicht bij te maken. In het festivalboek Chaos & Orde, zullen behalve gedichten van dichters die dit jaar optreden, ook gedichten rondom dat thema uit het archief gepubliceerd worden.’