Jong, mooi en blond zijn, is voor schrijfsters – net als voor de meeste andere vrouwen trouwens – een handige combinatie. Media-aandacht verzekerd, of je nu wel of niet kunt schrijven. Vendela Vida is mooi, blond en ze kan schrijven. Maar ze is ook getrouwd met een hele coole schrijver en net zoals Siri Hustvedt (❤ Paul Auster), Ayelet Waldman (❤ Michael Chabon) en Nicole Krauss (❤ Jonathan Safran Foer) moet Vida ondanks haar evidente kwaliteiten haar best doen zichzelf onder de verpletterende schaduw van haar echtgenoot uit te schrijven. Op haar achterflappen wordt melding gemaakt van het feit dat ze getrouwd is met Dave Eggers, op zijn achterflappen wordt met geen woord over haar gerept.
Samen vormen ze een van de veelzijdigste literaire echtparen in Amerika. Alletwee hebben ze hun eigen literaire tijdschrift: hij McSweeney’s, zij The Believer. Alletwee geven ze jongeren schrijfles in 826 Valencia, een door Eggers opgerichte nonprofitorganisatie waar kinderen tussen de zes en achttien enthousiasme voor literatuur wordt bijgebracht. Toen Vida zwanger was en ze daardoor wat minder vaak de deur uitgingen, schreven ze samen het scenario voor Away We Go, een roadmovie waarvoor Sam Mendes na lezing van het scenario de regie op zich nam.
En dan zijn er nog de boeken. Vida, die ooit haar studie staakte om bij de Paris Review te gaan werken, debuteerde als twintiger met een non-fictieboek over initiatierites bij jonge Amerikaanse vrouwen, maar stapte al snel over op romans. Ruw samengevat gaan de drie romans die ze tot dusver afleverde over vrouwen die iets ergs meemaken, in een vreemd land verzeild raken en daar tot nieuwe inzichten komen.
Verwarring
In een interview met The Guardian zegt Vida: ‘Ken je die uitspraak over dat er twee soorten romans zijn: een man gaat op reis en een vreemdeling arriveert? Het verhaal van Odysseus en Penelope? Ik ben nooit zo geïnteresseerd geweest in Penelope. Ik hou ervan om iemand in een nieuwe omgeving neer te zetten en te kijken hoe dingen duidelijk worden door de situatie waarin diegene zich bevindt. Of hoe hij daardoor verandert.’
In haar eerste roman And Now You Can Go, uit 2003, wordt Ellis in het park overvalen door een man met een pistool. Waarna ze met haar zieke moeder op de Filippijnen belandt. In Let the Northern Lights Erase Your Name gaat Clarissa na het overlijden van haar vader naar Lapland om haar moeder te zoeken. En in het onlangs verschenen The Lovers keert Yvonne na de dood van haar echtgenoot terug naar het Turkse kustdorpje waar ze ooit hun huwelijksreis doorbrachten. Het zijn boeken over vrouwen, maar geen typische vrouwenboeken. Als Vida ergens een hekel aan heeft, is het wel aan de chicklit-wet die voorschrijft dat een hoofdpersoon leuk, lief en aardig moet zijn. Haar personages zijn dat niet per definitie, en dat bleek sommige lezers in verwarring te brengen, gewend als ze zijn aan vrouwen met wie ze zich kunnen vereenzelvigen. Vida’s personages flirten niet met de lezer en je hoeft ze ook niet per se aardig te vinden.
Dat betekent echter niet dat hun besognes je onberoerd laten. In The Lovers laat Vida zich van haar gevoelige, haast tedere kant zien. De eenzaamheid en vertwijfeling van Yvonne, die haar nieuwe leven als weduwe moet vormgeven, maakt ze invoelbaar zonder dat ze te zwaar op de hand wordt. Op Crossing Border krijgt Vida de kans het Nederlandse publiek definitief te veroveren. En nee, Dave is er niet bij, die blijft thuis met de kinderen.
> Zaterdag, Koninklijke Schouwburg Vendela Vida De minnaars (Meulenhoff, vertaling door Mechteld Jansen)
De drie romans die Vendela Vida tot dusver afleverde gaan over vrouwen die iets ergs meemaken, in een vreemd land verzeild raken en daar tot nieuwe inzichten komen. Boeken over vrouwen, maar geen typische vrouwenboeken.
