Wanneer er een dodelijke ziekte bij je wordt vastgesteld dan is dat tot daar aan toe. Erger is: hoe vertel ik het mijn familie. Waar zadel ik ze mee op? 'Dorst', de nieuwe roman van Esther Gerritsen, zit vol van dit soort ware omkeringen.

Zoals iedereen weet is ziekte de schuld van de zieke. Die veroorzaakt immers overlast. Niemand zit op een ziek familielid te wachten. Zeker niet als het een wat eigenaardige, gescheiden vrouw is die alleen woont en veel te lang heeft gewacht met vertellen wat ze onder de leden heeft.

Dorst van Esther Gerritsen zit vol van dit soort ware omkeringen. Hoe vertel je het je dochter zonder te lachen? 'Alle taal die je de wereld in stuurt moet vertaald worden,' verzucht ze. Wat zijn de gewenste vragen, antwoorden, gedragingen?

'Deel je het wel?' vraagt de huisdokter, geheel volgens de moderne openheidscode. En steeds weer vraagt Elisabeth zich af wat 'het goede antwoord' is. Dat was altijd al haar probleem. Als ze met een apotheektas vol morfinepleisters en hoestdrank over straat gaat heeft ze tenminste een vrijbrief.

Het lijkt of zo goed als alles tussen mensen bespreekbaar is geworden. Zo wil het de schone schijn van televisie. Maar zo is het niet. Wie hoort ooit hoe er over hem of haar gepraat wordt als ie er niet bij is? De schaarse keren dat me - altijd via via - iets ter ore komt schrik ik me rot: who? me?

In haar nieuwe roman ontrafelt Esther Gerritsen wat er werkelijk omgaat tussen familieleden. En dan, dan zijn er ook nog de moeilijke onderwerpen, de dingen waarover je liever niet praat, maar die toch gezegd moeten worden. Zo herinner ik me dat een vriend, toen een ongeneeslijke ziekte bij hem was vastgesteld, daar niet over wilde praten. Maar, met degenen die in griezel-Amerikaans 'your loved ones' genoemd worden viel daaraan niet te ontkomen. En toen?

Daarover gaat deze 'familieroman'. De griezel van het intermenselijk bedrijf. Familie als horror. Giechelend, herkennend vreet ik situatie na situatie, dialoog na dialoog. Dorst is uitzonderlijk. Veruit het beste boek dat ik in jaren las. Benauwend en komisch tegelijk. Donderdag ga ik er met Esther Gerritsen een radiogesprek over opnemen, dat dinsdag 16 oktober in De Avonden wordt uitgezonden.

Wim Noordhoek is medewerker van VPRO 's De Avonden en publiceert dagelijks op zijn weblog Avondlog.