Als Ian Robertson, professor in de neuropsychologie te Dublin, net zo spreekt als hij schrijft, kan de aflevering van Gesprek op 2 zondagavond een leuke en interessante worden. In zijn onlangs verschenen boek, Het winnaareffect, over wat succes en macht met onze hersenen doen, verhaalt hij even toegankelijk over de chemische stoffen die ons doen en laten aansturen, als over, bijvoorbeeld, een ooit rituele parade voor een prinselijke fallus. Om zijn bevindingen te illustreren voert hij zowel een dame met rusteloze benen, Goudhaartje van de drie beren als zichzelf ten tonele. Hij verbindt macht en schijnheiligheid, noemt testosteron een drug en dopamine een mondiaal betaalmiddel en zet en passant menig wereldleider in zijn (of haar, maar dat komt veel minder vaak voor) hemd. Niet om te pesten, maar gewoon door de neurologische werking achter hun handelen te laten zien.
Robertson is een veelschrijver, aan Het winnaareffect gingen naar verluidt meer dan tweehonderd boeken, waaronder twee bestsellers, en wetenschappelijke artikelen vooraf. Voor dit werk heeft hij zich verdiept in de man(nen) achter de val van Enron en vergelijkt hij Clinton en Blair, maar er passeren ook diverse mensen die minder zichtbaar zijn gebleven. Hij reist door tijden en langs oorlogen en geeft allengs een kijkje in de keuken van ons tweebeners die zich ‘ik’ noemen en zich een eigenheid wanen. De besturing echter (b)lijkt in handen van een com- plexe cocktail van hormonen. Wat niet wil zeggen dat die ‘ik-heid’ zoals Robertson het noemt, geen rol speelt in ons voortbestaan.
Als extraatje analyseert Robertson in het kader van zijn bezoek aan Nederland de machtsbehoefte van een aantal Nederlandse politici. Hoe zijn ook zij hun brein?
Het gesprek is inmiddels geweest. Hier kun je de uitzending terug kijken.
Wat succes en macht met onze hersens doen, weet de Ierse neuropsycholoog Ian Robertson.