Boekenbijsluiter #20

Bij een toenemende drang naar avontuur, die niet bevredigd kan worden omdat het buiten regent. Of juist wanneer u denkt dat er niets nieuws meer te ontdekken is en u alles nu wel gezien heeft. Juist dan kan De zon in de pan verlichting brengen. Pak het bundeltje, open de beide boekjes die in het omhullende kaftje verstopt zitten en begin te lezen. De zon in de pan is een schijnbaar licht, vrolijk middel dat de patiënt gevaarlijk lang kan bezighouden. Misschien omdat het overgrote deel van de pagina's slechts gevuld is met de tekst om/de ene na/de andere/om

De zon in de pan niet gebruiken wanneer u vatbaar bent voor hypnose. Er zijn gevallen bekend waarbij na lezing de patiënt uren of dagen achtereen de strofe om/de ene na/de andere/om bleef murmelen, vaak totaal onbereikbaar voor familie, vrienden of specialisten. Ook is het middel gevaarlijk wanneer u graag volledig begrijpt wat u leest: dat kan helaas niet. Wanneer u niet tegen deze lichte staat van verwarring opgewassen bent, is het raadzaam het middel links te laten liggen.
O, en wanneer u iemand bent van het type 'wordt dit soort idiote wartaal bekostigt van onze belastingcenten', blijf dan maar ver van dit boek vandaan. Dit middel is er niet voor u.

De zon in de pan bestaat uit twee pillen in één oranje capsule. De eerste pil is groen en bevat het eerste gedicht 'De zon in de pan'. De tweede pil is blauw en bevat het gedicht '4. De zon in de pan'. Beide pillen zijn voor het grootste deel samengesteld uit het bestandsdeel: om/de ene na/de andere/om.
Dit bestandsdeel wordt in de groene pil spaarzaam aangevuld met teksten als nog mooier of 4. nog mooier of telkens na de, maar voor het grootste deel is het toch om/de ene na/de andere/om.
In de blauwe pil is de samenstelling wat variabeler. Deze pil bevat zelfs af en toe een pagina waar het ge-om/de ene na/de andere/om volledig wordt losgelaten. In de blauwe pil zien we ook twee terzinen terugkomen: telkens na de/4. wat verandert/4. als er niets verandert en bedoelde u/wat verandert/als er niets verandert. 

U neemt het middel de eerste keer in tien minuten in. Vervolgens herhaalt u de procedure een tweede keer. Na de tweede keer houdt u een korte pauze van twee á drie uur, waarna u wederom hoofdschuddend naar het boek grijpt (u wilt het toch begrijpen). Waarna u het nog een keer leest, en nog een keer. Waarna u een dag wacht. Waarna u het nog een keer leest. En nog een keer. En nog een keer. Waarna u een week wacht, het middel weer oppakt en wederom begint te lezen.
U komt in een soort cadans. U legt het weer weg en leest het toch nog een keer. U leest het nogmaals hardop. U leest het nog een keer hardop in uw hoofd. U hoort de hele dag om/de ene na/de andere/om. U gebruikt het middel nog een keer. En nog een keer. En nog een keer.

a. Wijze van toediening
De zon in de pan dient bij eerste inname op een verantwoorde wijze te worden toegediend: netjes rechtop zittend in uw vaste leesstoel is de meest raadzame manier.
Bij de tweede dosis is deze handelswijze ook aan te raden, maar u zult merken dat u al wat meer voorover bent gaan zitten. Misschien gaat u zelfs al met de vinger langs de regels, naarstig op zoek naar enig houvast.
Al na de derde keer merkt u dat u met een zekere hunkering uw leeskamer binnenkomt om het middel nog eens na te lezen.
Bij de vierde dosis komt het voor dat u de huishoudelijke taken per direct links laat liggen om het middel nog eens te raadplegen en bij de vijfde dosis hoort u de regels om/de ene na/de andere/om zo duidelijk in uw hoofd, dat u het stuur van uw fiets omgooit om linea recta naar huis te gaan en de bundel opnieuw te lezen, hopend dat u deze nou eindelijk begrijpt. Het middel is hypnotisch, verslavend en verwarrend.

Na lezing kunt u verward en afwezig overkomen. U bent lichtelijk van uw à propos. Dit is op zich geen probleem, maar pas op met fietsen, autorijden of de omgang met kleine kinderen. Ook uw motoriek kan worden aangetast. Dit komt door het ritme in het gedicht, dat uw lichaam ongemerkt gaat overnemen. Lopen of andere lichaamsbeweging kan een korte periode moeilijker gaan. U sleept wat met uw been, u schokt wat met uw schouder of uw hoofd maakt onwillekeurige beweging op uw nek. Tenslotte kunt u in een lichte staat van hypnose of trance komen. Hoewel sommige lezers dit als prettig ervaren, is het naar onze mening raadzaam direct het boek weg te leggen en in bed te kruipen. U weet maar nooit.

De zon in de pan gaat nooit over de datum. Daarin zit 'm ook het venijn: het komt telkens weer terug. Bewaar het middel op een duidelijke, altijd terug te vinden plaats. U grijpt er vroeg of laat naar.
U wilt het uiteindelijk toch begrijpen.

Joost Oomen (1990) is dichter. Voormalig huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen, winnaar Hendrik de Vriesstipendium 2011 en tegenwoordig stadsdichter van Groningen. Van Oomen zijn twee dichtbundels verschenen: Vliegenierswonden (2011) en De Stort (2012).