Vorige week vonden we een romanpersonage onder de grond, deze week werd er een schrijver opgegraven. De Chileense auteur Pablo Neruda is misschien vermoord door toedoen van Pinochet: om daar uitsluitsel over te krijgen, moet de rechter nu letterlijk diep gaan graven.
De Britse schrijfster Rachel Cusk kon wel door de grond zakken, toen duidelijk werd dat Camila Longs dodelijke recensie van Nasleep met de Hatchet Job of the Year 2012 werd bekroond. Het is de prijs voor de beste vernietigende boekbespreking. Destijds bleef de schade beperkt tot de lezers van The Sunday Times, de krant waar Long voor werkt, met deze prijs wordt Cusk wereldwijd aan de schandpaal genageld.
Het zal je niet ontgaan zijn. Het was de week waarin Valentijnsdag weer eens om alle aandacht schreeuwde. Maar niet alleen de liefde, ook de dood was weer nadrukkelijk aanwezig. Kortom: alles waar de literatuur om draait.
Ondergronds
Verering
Wederom overleden auteurs, maar nu in de context van verering. Allereerst werd er deze week een komisch feuilleton van Virginia Woolf gevonden, dat in het voorjaar voor het eerst zal worden gepubliceerd. Opvallend is de lichte toon, omdat Woolf vanaf haar tienerjaren met depressies kampte. Dat gold ook voor Sylvia Plath, die net als Woolf vroegtijdig een einde aan haar leven maakte. Maandag was het precies 50 jaar geleden dat Plath overleed. Ter gedachtenis verschenen er veel beschouwingen over haar leven en werk. Zoals bij VPRO Boeken. En The Guardian vroeg schrijfsters als Jennifer Egan en Jeanette Winterson naar de betekenis van Plaths werk.
Davaj!
Echt feest was het pas bij uitgeverij Van Oorschot, waar gevierd werd dat hun collectie met Russische boeken 60 jaar bestaat. In De Russische Bibliotheek verschijnen klassieke werken uit de 19e en 20e eeuw. In maart wordt het complete toneelwerk van Tsjechov aan de reeks toegevoegd.
La fin
Helaas eindigt tegelijkertijd een hele andere geschiedenis: het Institut Néerlandais kreeg te horen dat zij dit jaar hun deuren moeten sluiten. De overheid blijft de Nederlandse literatuur in Frankrijk wel promoten, alleen op een nieuwe manier. Wat goedkoper, vooral. De tijden van de beruchte literaire salons van het instituut zijn nu dan ook voorbij. Tenzij bier en borrelnootjes van het huismerk voldoen, natuurlijk.
Leve de liefde
En dan was er natuurlijk nog Valentijnsdag. Overal doken lijstjes op. The Guardian besprak de beste boeken over het huwelijk. Flavorwire kwam met dichters en hun favoriete liefdesgedichten. Zodat je ze heel spontaan kunt kopiëren naar je valentijns-e-card. De Huffington Post meent dat er maar één dichter van pas komt in je relatie: Shakespeare blijkt uitermate geschikt vanwege zijn schunnige literatuur. Zijn verzamelde werken heb je gelukkig al voor zes euro bij de Slegte. Maar om daar nou uit te gaan voordragen … Dan kun je beter iets meer betalen en naar Saint Amour gaan, waar je kunt luisteren naar vertellers als Erwin Mortier, Maartje Wortel en Anne Vegter. Of je slaat de hele boel lekker over. Je leeft natuurlijk maar één keer.
Dit onvolledige en subjectieve overzicht is eenvoudig aan te vullen: gebruik onderstaand reactieveld als prikbord en bericht over het nieuws dat je wilt delen.
In de rubriek Langs de velden halen we nog één keer de stofkam door de voorbije week. Voor iedereen die even iets anders aan het hoofd had.