Deze week publiceren we dagelijks de bevindingen van een lid van het VSB Poëziepanel. Vandaag is dat Michel van Nieuwstadt. Volgende week, na de bekendmaking, is het panel te gast bij De Avonden om hun 'winnaar' bekend te maken.

H.H. ter Balkt - Vliegtuigmagneet

Onderaan eindigde voor mij Ter Balkts Vliegtuigmagneet. Dat boekje biedt voor mij te weinig verrassingen na al het al bekroonde werk uit de Waterwingebieden en de Anti-canto's. Aan de indruk kan ik me ook niet goed onttrekken dat het hier om restanten gaat - dit overigens naast het feit dat Ter Balkts toon er meteen weer is in al zijn raadselachtigheid.

Sybren Polet - Virtualia. Teletonen

Virtualia.Teletonen van Sybren Polet is bewonderenswaardig vanwege zijn vitaliteit, als je de hoge leeftijd van de dichter in aanmerking neemt. Maar deze poëzie blijft toch te vaak in haar aforistische karakter als het ware hangen. Ik voel er wel een zekere affiniteit mee - daar waar zij me plots even weer aan Polets 'konkrete poëzie' en zijn 'Lady Godiva op scooter' doet denken. De vele neologismen en technische termen maken het moeilijk om daar nog poëtisch tegen op te boksen... 

Luuk Gruwez - Wijvenheide

Wijvenheide van Luuk Gruwez: sympathiek en ook af en toe humoristisch en innemend; maar die humor is voor mij snel versleten. Vooral als ik zie waarop zij in haar oubollige variant - in de reeks: 'Een minnaar voor elk lichaamsdeel' - uitmondt. Dat wordt wel erg faciel en platvloers. Jammer van de kleine pareltjes die er her en der blinken, want die komen daardoor niet meer uit de verf.

Menno Wigman - Mijn naam is legioen

Qua pretenties en opzet de hoogste ogen gooit zeker Mijn naam is Legioen van Menno Wigman. Er zou een hele beschouwing te schrijven zijn over de manier waarop bij en sedert Baudelaire de stad (Parijs) niet alleen onderwerp maar ook spreekbuis en subject van het dichterlijke spreken wordt. En de manier waarop Menno Wigman dat probeert voort te zetten: hij vertaalde in zijn jonge jaren wat gedichten van Baudelaire. Er is in deze voortzetting iets wat ik hoogst ongemakkelijk vind en daarom eindigt hij bij mij niet op plaats een. 

Ester Naomi Perquin - Celinspecties

Door Celinspecties van Ester Naomi Perquin was ik het meest verrast (vanwege het verrassende perspectief: dat blijkt dan ook nog op een soort van antropologische observaties te zijn gebaseerd). Hier nam de taal mij het meest mee op sleeptouw; hier vond ik de bundel als geheel het meest overtuigend; hier waren de treffendste detailleringen te vinden. En hier was ik plotseling het meest ontroerd.

De VSB Poëzieprijs 2013 wordt woensdag 30 januari uitgereikt. De Avonden zal daar live verslag van doen. In het eerste uur van de uitzending, tussen 21:00 en 22:00 uur, hoort u voordrachten van de genomineerden en de juryvoorzitter die een laudatio uitspreekt, in het tweede hoort u de leden van het VSB Poëziepanel die in gesprek gaan met Maarten Westerveen over de vijf bundels. Ze zullen dan ook bekend maken wie hun 'winnaar' is. Het panel bestaat uit: Hans de Roo, Henriett Somlai, Annelieke Tillema, Max Greyson en Michel van Nieuwstadt.