Deze maand wordt hij 80 jaar, de schrijver die in 1959 debuteerde en in een halve eeuw zo’n dertig boeken publiceerde. In november kondigde hij zijn afscheid aan: ‘Ik ben klaar met fictie. Ik wil het niet lezen, ik wil het niet schrijven, ik wil er niet eens meer over praten… Het is genoeg!’ Roth besloot te stoppen na voltooiing van zijn laatste roman Nemesis, in 2010, maar wilde het toen nog niet publiek maken. 'The struggle with writing is over' staat er sindsdien op een post-it die hij op zijn computer heeft geplakt.
New York Magazine nam bij dertig auteurs, onder wie Bret Easton Ellis, Benjamin Kunkel, Salman Rushdie en Gary Shteyngart, een enquête over Roths oeuvre af die op Vulture als infographic is te zien. Hoewel sommigen de vraag 'Is Roth the greatest living American novelist?' weigerden te beantwoorden, is 77% het met deze stelling eens. Don DeLillo wordt als grootste concurrent gezien. De ondervraagde auteurs beschouwen Sabbaths theater als Roths belangrijkste werk en zijn beste boeken schreef hij in de jaren tachtig en negentig, de periode waarin de Zuckerman-triologie en romans als Het contraleven, Operatie Shylock en Patrimonium verschenen.
Roth wordt vooral gewaardeerd als hij over zichzelf schrijft, aldus het panel. Zijn literaire alter ego’s, waarvan Nathan Zuckerman de bekendste is, is bij 43% favoriet. Roths andere stokpaardjes als de dood (21%), sex (14%) en de Joodse identiteit (14%) kunnen op minder bijval rekenen. Ook de jaarlijkse terugkerende Nobelprijs-discussie komt voorbij: wordt het niet eens tijd dat ie aan Roth wordt toegekend? Ja, zegt 97% van de ondervraagden, ondanks het feit dat 17% hem een vrouwenhater vindt. Een veelgehoorde beschuldiging die de Russisch-Amerikaanse auteur Keith Geissen met de volgende bewering onderuit haalt: ‘If you hated woman, why would you spend all your time with thinking about fucking them.’
Bekijk de infographic van Vulture voor de overige statistieken.
Is Philip Roth de beste Amerikaanse schrijver van dit moment? Is hij een vrouwenhater? New York Magazine peilde onder dertig auteurs de meningen over het oeuvre van een van de meest vooraanstaande schrijvers van de naoorlogse Amerikaanse literatuur.