In deze mooie grafieken heeft Georgia Lupi naar Italiaans voorbeeld voor BrainPickings vastgelegd welke leeftijd 75 topauteurs hadden toe ze met hun debuut kwamen, toen hun eerste meesterwerk verscheen, en alle meesterwerken die volgden. Ook vermeld wordt de geboorteplaats van de schrijver, het continent waar hij vandaan komt en de plek in de ranking van de beste Engelse boeken tussen 1900 en 1999, zoals opgesteld door The Modern Library. Op de lijst staan schrijvers als Ernest Hemingway, J.D. Salinger, James Joyce, William Faulkner, Vladimir Nabokov, Salman Rushdie en Virginia Woolf.
Je kunt zo precies zien hoe lang elke schrijver erover deed om tot een meesterwerk te komen. Bij bijna een derde van de schrijvers (22 van de 75) vallen debuut en eerste meesterwerk samen, dan is de driehoek geel. De hele spanne van de cirkel staat voor honderd jaar.
Wat voor conclusies kunnen we uit de resultaten trekken? Opvallend is dat meer dan de helft van de auteurs (38 van de 75) niet meer dan vijf jaar doen over het schrijven van hun meesterwerk, nadat hun debuut is gepubliceerd.
We kunnen er verder auteurs ook heel leuk in hokjes mee stoppen. Zo heb je de 'superauteurs', die hun hele leven creatief productief blijven (Joyce, Lawrence, Forster, Conrad, Faulkner, Waugh, James), diegenen die vroeg pieken en daarna wegvallen (Mailer, Hughes, Donleavy, Salinger), en diegenen van wie de data suggereert dat ze nog veel meer zouden hebben gemaakt als ze maar langer hadden geleefd (West, Orwell, London, Fitzgerald, Lawrence).
Leuk hoor, maar ik ga weer een boek lezen.
Het productieproces van de grootste literaire schrijvers van de 20e eeuw is nu gevisualiseerd. Kunnen we er een trend in ontdekken?