Wanneer ik om 15 uur in het Mercure Hotel verschijn voor onze afspraak, is Pierre in geen velden of wegen te bekennen. De organisatie verontschuldigt zich: 'Hij zit niet in zijn hotelkamer, en neemt zijn telefoon niet op. De laatste keer dat we hem hebben gezien was vannacht, om vier uur, toen we hem achterlieten op de afterparty...'
Ik ben niet verbaasd. Dirty But Clean Pierre heeft een reputatie hoog te houden. Maar wanneer we uiteindelijk samen door de stad lopen, blijkt hij (ook) heel andere interesses te hebben: exotisch voedsel, chocomel ('The drink of winners') en trams - de voertuigen des doods.