CB13: Harmens over Kama en BASta!

Ruim vijf en een half jaar geleden kwam Wei Wun Yu om het leven nadat ze aangereden werd door een bromfietser op de Dampoort-rotonde in Gent, later verkozen tot een van de gevaarlijkste fietspaden van Vlaanderen. Yu was de vroegere partner van de Vlaamse meesterabsurdist Kamagurka. Samen hebben ze twee kinderen, Boris en Sarah, die onder naam The Hong Kong Dong furore maken als muziekgroep. Op vrijdagavond trad Kama op tijdens  het Crossing Border Festival in Den Haag. Hij had voor één keer zijn voormalige gabber Herr Seele meegenomen, liet het publiek voortdurend participeren en stak in grootse vorm. Een vol uur vloog voorbij. Ontroerend hoogtepunt was toen Kamagurka een Chinese vrouw uit de zaal het podium op trok en vroeg of zij hem wilde reanimeren. De vrouw begreep de vraag niet of leek het niet te begrijpen. De zaal kende het verhaal van Wei Wun Yu misschien ook helemaal niet. Er gebeurde eigenlijk helemaal niets aantoonbaars. Maar het was een moment dat toch een enorme indruk op mij maakte, vrijdagavond.

Een ander hoogtepunt was de Vlaamse musicus Joris VanVinckenroye met zijn project BASta! Aan de zakje zout behoevende bandnaam mag nog gewerkt worden, maar wat VanVinckenroye op het podium liet zien was overweldigend en niet in woorden na te vertellen. Maar dat ga ik dus nu toch doen. Je moet het je zo voorstellen: VanVinckenroye slaat met zijn hand op een contrabas een ritme. Die ritmepartij neemt hij op en loopt hij (spreek uit: ‚loept’) - dit betekent dat het geluid steeds weer wordt herhaald. Over de partij heen plukt hij een baspartij, en ook die gaat mee in de loop. Over dat samengestelde geluid strijkt hij op diezelfde contrabas dan weer ontroerend mooie strijkpartijen, soms harmonisch, soms heel duister en amelodisch en bruut. En zo ontstond, laag voor laag, een gigantisch orkest, voortgebracht door één man en zijn sample-apparaten. Het was ontroerend als je net daarvoor Kamagurka’s onbegrepen reanimeer-act had bekeken.