Tussen Reve en Donald Duck

Op 23 april 2014 werden de winnaars van de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs (DJP) bekend gemaakt. De DJP wil boeken bekronen van hoge kwaliteit die aansluiten bij de belevingswereld van jongeren tussen de 15 en 25 jaar.

Michiel Stroink wint DJP publieksprijs


'Ik was dertien toen ik Gerard Reve las en ik heb nog steeds een abonnement op de Donald Duck'

Michiel werkt nu 'in een boerderijtje op de rode berg van Mont Roig' in Spanje aan zijn nieuwe boek. Zonder hem al te veel storen spraken we met hem over het winnen van de publieksprijs voor TILT. Een boek over Max, een dertigjarige pokerprofessional met een groots plan, maar ook een drugs- en uiteindelijk een leverprobleem.


Heb je TILT geschreven voor de doelgroep van de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs (15 – 25 jaar)?

'Een roman is een van de weinige tekstsoorten die voor het eindresultaat niet afhankelijk is van de doelgroep. Het schrijven van een roman is eerder een kunstvorm en het product staat dus tijdens het maken dichter bij de maker om vervolgens tijdens de beschouwing weer meer het bezit van het publiek te worden. Als ik een roman schrijf heb ik nooit een specifieke lezer in gedachte. Misschien schrijf ik nog wel het liefst voor mezelf. Als het verhaal mij wat doet dan doorstaat het de eerste toets.'

Ben je bang dat je boek daardoor minder kan worden gezien als serieuze “volwassenen” literatuur?

'Een roman heeft geen houdbaarheidsdatum, geen streven en geen ideale lezer. Ik was dertien toen ik Gerard Reve las en ik heb nog steeds een abonnement op de Donald Duck. De beleving van ieder boek is strikt persoonlijk en daar horen geen grenzen bij. Als mijn roman ervoor zorgt dat jonge lezers makkelijker en vaker de weg naar de boekhandel of de bibliotheek weten te vinden, dan ben ik daar erg blij om. Hoe ‘volwassenere’ lezers het boek beoordelen zou daar totaal los van moeten staan.'
Je hebt de publieksprijs gewonnen, hoe heb je campagne gevoerd?

'Ik heb niet erg uitgebreid campagne gevoerd. In de aanloop had ik een aantal lezingen op middelbare scholen en bibliotheken (in Deventer en in Oss), daar heb ik mijn nominatie vermeld. Verder heb ik via Facebook en Twitter laten weten dat er op TILT gestemd kon worden. Ik heb overigens maar weinig volgers op Twitter.'
 
De winnaar van de publieksprijs wint een even groot geldbedrag wint als de winnaar van de juryprijs. Opmerkelijk wellicht omdat bij de publieksprijs de populariteit van de schrijver misschien zwaarder weegt dan de kwaliteit van het boek.
 
'Ik vind de keuze van de Dioraphte stichting juist van respect voor de lezer getuigen. Ze zetten hem op hetzelfde voetstuk als de jury.'
  
Is het belangrijk voor een auteur om contact (persoonlijk dan wel digitaal) met zijn lezers te hebben; in hoeverre moet een auteur een actieve rol innemen in zijn eigen marketing?

'Ik denk dat dit steeds belangrijker wordt. In dit medialandschap is er sprake van informatiemassaconsumptie. De gemiddelde consument kan de hele dag bergen met pixels aan informatie langs zich laten glijden en nauwelijks doorhebben wat hem overkomt. Wil je gelezen worden, dan moet je daar als zender misschien een actievere rol in ambiëren.
 
Zelf ben ik niet zo blij met die extra functie-omschrijving. Schrijvers moeten schrijven en oppassen dat ze geen marktkoopman worden. Het mag nooit “Wij van wc-eend, adviseren wc-eend,” worden.'
 
Je hebt 15 000 euro gewonnen, wat ga je daarmee doen?
 
'De helft gaat uiteraard naar de belastingdienst. Wat daarvan overblijft gebruik ik om (een deel van) mijn studieschuld af te betalen. Eigenlijk vind ik dat wel een mooie cirkel. De schulden die mijn studie Literatuurwetenschappen me bezorgd hebben, betaal ik met wat de kennis me uiteindelijk oplevert weer af.'