Het schitterende plaatjesboek Sranan gowtu is een ode aan de Surinaamse artiesten die de afgelopen generaties hun stempel hebben gedrukt op de muziekwereld in Suriname, Nederland en daarbuiten.

Vrije Geluiden
Met Diederik Samwel en Edgar Burgos, optreden van de Surinaamse band Lobi Firi
Zondag, NPO 1, 10.20-11.20 uur

‘De verhalen over Surinaamse muzikanten, hun opkomst in het geboorteland en hun doorbraak aan de andere kant van de oceaan blijken nauwelijks te zijn vastgelegd. Van de grote artiesten is zelfs lang niet alle muziek beschikbaar gebleven. Niet op vinyl, cassette of cd, laat staan via YouTube of Spotify. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. Daar is die Surinaamse muziek te bijzonder voor en de tori’s over de muzikanten, liedjesschrijvers en producers te uitzonderlijk. Bovendien zijn veel Surinaamse artiesten van blijvende invloed geweest op de Nederlandse muziekscene. Zo ontstond het idee voor Sranan gowtu [Surinaams goud], een verzameling cd’s met oude en nieuwe muziek van Surinaamse herkomst. In combinatie met dit boek. Sranan gowtu is een ode aan de Surinaamse artiesten die de afgelopen generaties hun stempel hebben gedrukt op de muziekwereld in Suriname, Nederland en ook daarbuiten. Hopelijk krijgt dit minder bekende deel van het Nederlands muzikaal erfgoed met deze publicaties nieuwe aandacht. En wie weet, ook een nieuw publiek.’
Aldus Diederik Samwel in de inleiding van het schitterende plaatjesboek dat deze maand verschijnt bij TopNotch, de platenmaatschappij die vooral bekend is van de Nederlandse hiphop, maar onder de noemer Sranan gowtu ook een reeks cd’s met Surinaamse muziek uitgaf. Van o.a. Trafassi, Max Woiski Jr, Papa Touwtjie, Lieve Hugo, Max Nijman en Oscar Harris. 

Dacht u op een middag: ‘Surinaamse muziek, daar moet ook iets over geschreven worden!’
TopNotch-baas Kees de Koning: ‘Nee, zo ging het in ieder geval niet. Dit boek is het resultaat van mijn persoonlijke interesse in het genre, best egocentrisch eigenlijk. Door die interesse probeerde ik iets over de muziek te leren en naarmate ik meer ontdekte begon ik mijn vindingen te documenteren. Op een gegeven moment ben ik gaan praten met Edward Burgos, die bekend werd als zanger van de Surinaams-Nederlandse feestband Trafassi. Hij heeft me toen voorgesteld aan allerlei relevante personen uit de Surinaamse muziek. Dat was belangrijk, want de overlevering in Suriname gaat vooral van mond op mond, van generatie op generatie. Ze hadden vaak prachtige anekdotes en unieke foto’s in hun privé-archief. Bijvoorbeeld van Kenny B, die tegenwoordig beroemd is door zijn hit “Parijs”. Lang voor hij die hit scoorde, tekende hij – als onderhandelaar – een vredesverdrag na de Binnenlandoorlog in Suriname en daar hebben wij beeld van, dat is toch geweldig!’

Kenny B (rechts in het wit) als vredesbemiddelaar tussen het Junglecommando van Ronnie Brunswijk en het Nationaal Leger van Desi Bouterse tijdens de Binnenlandoorlog, 1990

De bedoeling van Sranan gowtu is duidelijk: aandacht geven aan een onderbelicht genre. Hoe kan het dat Surinaamse muziek zo onbekend is gebleven hier?
‘We gaan in Nederland heel selectief om met ons koloniale verleden, dat zie je ook terug in de popmuziek. Surinaamse muziek was hier populair onder Surinamers en Caraïben, maar kwam niet op de radio en daardoor werd het grote publiek niet bereikt. Het genre werd gezien als Surinaams en niet als Nederlands. Vreemd, want veel Surinaamse muziek is opgenomen in studio’s in Nederland, dus wat is dan nog de definitie van Nederlandse muziek? Voor mij, en dan spreek ik als Amsterdammer, is de Surinaamse muziek net zo Nederlands als André Hazes. Het hoort bij mijn erfgoed. Surinaamse muziek is niet alleen interessant voor Surinamers, net zo goed als pizza niet alleen lekker is voor Italianen.’

Gaat het boek nieuw enthousiasme winnen?
‘Dat hoop ik wel. Het boek staat vol met vrolijk, kleurrijk beeld en prachtige foto’s. Ik denk dat mensen die zich niet in de eerste plaats interesseren in het genre daardoor de drempel verlaagd zien. Zo werkt het bij mij in ieder geval wel. Voor TopNotch is de Surinaamse muziek altijd belangrijk geweest. Onze grootste hits uit de geschiedenis zijn allebei Surinaams: “Tuintje in mijn hart” van Damaru en “Parijs” van Kenny B.

Diederik Samwel is de auteur van het boek. Hebt u zich ook beziggehouden met de inhoud?
‘Nee, het was niet mijn plaats om me daarmee te bemoeien. Ik heb natuurlijk wel geholpen met de research, maar alleen omdat ik dat leuk vond. Door de research voor dit boek hebben we trouwens Kenny B ontdekt. Ik bedoel, ik had hem daarvoor wel eens gehoord, maar toen zag ik er niet zoveel in. Dit keer wel. Kenny B komt voort uit dit boek, dat kun je zo zeggen, daar ik niks aan gechargeerd.’