Hij ontving prachtige prijzen en lovende recensies. En wat deed zanger Alex Roeka? Hij schreef gewoon rustig door aan zijn oeuvre in de luwte.

Jaren terug las Huub van der Lubbe, frontman van de iconische band De Dijk, een vernietigend artikel over de Nederlandse popmuziek. ‘De journalist veegde er werkelijk de vloer mee aan. Niets was in het Nederlandse poplandschap de moeite waard,’ vertelt Van der Lubbe in een aflevering van De wereld draait door uit 2016. Maar de journalist maakte twee uitzonderingen: André Hazes – want authentiek – en Alex Roeka (Ravenstein, 1955). Die laatste zou met kop en schouders boven iedereen uitsteken. ‘Alex wie?’, dacht Van der Lubbe gepikeerd. Hij besloot Roeka’s albums te beluisteren, en oordeelde beslist: de journalist heeft gelijk. Dit is de beste.

Tekst loopt verder onder de afbeelding.

© Jens van der Velde

Alex Roeka

Het zijn liedjes met teksten als dichtkunst, gezongen met een stem zo ruw als het leven van een zwerver

Roeka was al tijdens zijn middelbareschooltijd geïnteresseerd in muziek en poëzie. Toch besloot hij psychologie te gaan studeren, om vervolgens te gaan varen. Hij werkte op een zeesleper, maar keerde na een jaar weer terug. Het was het allemaal niet, totdat hij toegaf aan zijn hartstocht: het schrijven en zingen van zachtmoedige, wrange, melancholieke, Nederlandstalige liedjes. Het zijn liedjes met teksten als dichtkunst, gezongen met een stem zo ruw als het leven van een zwerver. Al snel na het schrijven van deze eerste liedje gingen de deuren van de theaters voor hem open, en prijkten de grote prijzen op zijn schoorsteenmantel. Roeka ontving in 2000 de Annie M.G. Schmidtprijs voor zijn lied ‘Noem ’t geen liefde’. In 2007 een Edison voor zijn cd Beet van liefde, en in 2013 een Edison voor zijn cd Gegroefd. Inmiddels staat Alex Roeka een kwart eeuw succesvol op het podium, en heeft hij onlangs een samenvatting van zijn zangersleven gemaakt: En toen ineens (2017) – een mooie aanleiding voor Nooit meer slapen om Roeka als hoofdgast uit te nodigen.

Het succesverhaal van de zanger Roeka kent slechts een kleine onderbreking: de sabbatical die hij een paar jaar terug besloot op te nemen. Maar dat beviel slecht: ‘In plaats van mij vrij te voelen en open te staan voor nieuwe invloeden, verviel ik in besluiteloosheid en passiviteit. Ik kwam terecht bij een psychiater. Hij raadde me aan onmiddellijk met die rare sabbatical te stoppen en te doen wat blijkbaar mijn lot en bestemming is: schrijven en zingen.’ Dat inzicht leverde hem de cd Voort! (2015) op, volgens critici én hemzelf de beste tot nu toe.