Zomerkost

Ja, dit is een historische roman over slavernij, maar dan wel een die met geen enkele andere slavernijroman te vergelijken is. De Canadese Edugyan laat haar hoofdpersoon, de elfjarige Washington Black, die op een suikerplantage in Barbados is geboren, al vrij snel ontsnappen aan zijn wrede meester om te ontdekken wat leven in vrijheid betekent.

In het kielzog van een excentrieke ontdekkingsreiziger en uitvinder reist Washington de wereld rond, tot Nova Scotia aan toe. Terwijl hij zijn talenten en de liefde verkent, wordt hij achtervolgd door een premiejager die ontsnapte slaven opspoort. Edugyan schreef volgens The New York Times een van de beste romans van 2018 en werd bovendien genomineerd voor de Man Booker Prize.

Vlak nadat Mauro haar heeft verteld dat hij een ander heeft, wordt hij door een auto geschept en overlijdt. Dit is het verhaal van Paula, zijn geliefde. Ze is in de veertig en wordt als neonatoloog vrijwel dagelijks met de dood geconfronteerd, maar is nu totaal ontredderd. In deze bekroonde Spaanse roman onderzoekt Orriols het omgaan met een onverwacht verlies.

Hoe je je tijdens het troosten van je schoonmoeder stoort aan haar vervelende parfum, hoe je probeert te ontsnappen aan die goedbedoelende buurvrouw die denkt je te begrijpen omdat zij ook iemand heeft verloren, hoe het eten je opeens weer smaakt en hoe nieuwe handen op je lichaam voelen. 

Sami-jongen Jussi, wordt opgenomen in het gezin van de dominee. Als ze op een zomerdag samen door het bos dwalen, vinden ze het lichaam van een verdwenen veehoedster. Het is de zomer van 1852 en we zijn in Kengis, in het uiterste noorden van Zweden.

De vrouw lijkt gedood door een beer, dus wordt er een klopjacht ingezet. De beer wordt geschoten, maar dan valt er een tweede slachtoffer en wordt Jussi als dader aangewezen. De Zweedse Niemi verkocht van zijn vorige boek een miljoen exemplaren en combineert in Beren kokenmisdaadverhaal, liefdesgeschiedenis en familiesaga. O ja, en het gaat ook nog over de ondergeschikte positie van de Sami. 

Karinthië, het grensgebied tussen Slovenië en Oostenrijk, is de plek waar dit boek, dat in beide landen een enorme bestseller schijnt te zijn, zich afspeelt. Het wordt gepresenteerd als roman, maar het zijn de jeugdherinneringen van de schrijfster.

Die groeide op in een bosarbeidersgezin, met een dronken vader, een eeuwig huilende moeder en een dominante grootmoeder die haar kleindochter leert hoe je kruidenbrood bakt en worst rookt. Maar oma vertelt ook verhalen over Ravensbrück, waar ze gevangen zat, en over de Sloveense partizanen die tegen de Oostenrijkse fascisten vochten. 

O, Ottessa, wat ben je toch een zonderlinge maar onnavolgbaar goeie schrijfster. Na Eileen en Mijn jaar van rust en kalmte, twee meesterlijke romans over sterke, onsympathieke vrouwen, is er nu deze verhalenbundel – die je alleen al vanwege de cover acuut wilt hebben. Achter die rode poes tref je veertien verhalen die je niet licht zult vergeten.

Eenzaamheid – al dan niet zelfverkozen – onaangepastheid, lelijkheid, wreedheid, het zijn thema’s die de levens van Moshfeghs personages beheersen, maar door haar korzelige toon en briljante dialogen valt er om al die ellende vooral heel veel te lachen. Een soort absurde, duistere versie van David Sedaris.

Al is de Ferrante-storm inmiddels wel geluwd, Napels zal voor een heel contingent lezers nooit meer hetzelfde zijn. Heddi Goodrich, een Amerikaanse die in het Italiaans schrijft, situeerde haar debuutroman in de beruchte Spaanse wijk van de stad, die ze goed lijkt te kennen. Haar hoofdpersoon is een Amerikaanse studente die niet geheel toevallig Heddi heet.

Ze wordt verliefd op de magere Pietro met zijn donkere krullen en zijn scheve neus. Twee totaal verschillende werelden komen samen in deze liefde die gedoemd is stuk te lopen, omdat Pietro zich niet kan losmaken van de verwachtingen van zijn ouders. Goodrich balanceert op het kitschrandje, maar in liefde en zomer is dat geoorloofd. 

Wat hebben we indertijd Wij van David Nicholls verslonden, een roman over een uiteenvallend huwelijk: licht en pretentieloos, maar veel te goed geschreven om af te doen als guilty pleasure. Tien jaar later is er eindelijk een nieuwe Nicholls.

Het is de zomer van 1997. Charlie Lewis is zestien en heeft zijn examens verkloot. Thuis ziet hij zijn werkloze vader steeds verder wegzinken in een depressie. Dan ontmoet hij op straat een paar leeftijdgenoten die voor een toneelgezelschap Romeo en Julia instuderen. Charlie krijgt de rol van Benvolio en wordt verliefd op Fran. Het klinkt allemaal niet erg opzienbarend, maar we vertrouwen erop dat Nicholls ons niet teleurstelt. 

Deze roman werd in Engeland vergeleken met The Secret History van Donna Tartt, The Great Gatsby van Scott Fitzgerald en In the Line of Beauty van Alan Hollinghurst. Zo’n boek kan dus alleen nog maar tegenvallen. Maar wat hebben we zin in deze inktzwarte psychologische thriller over de ongeschreven wetten van de Britse upper class.

Arbeidersjongen Martin leert op de dure kostschool waarvoor hij een beurs krijgt de aristocratische Ben kennen. De vriendschap houdt stand, maar als Ben op zijn veertigste verjaardag groots uitpakt, voelt Martin dat hij er nog altijd niet bij hoort. De vraag is of dit het moment is om zijn troef uit te spelen: zal hij Bens grote geheim onthullen?

De moeder van Charmaine Craig was de dochter van een Joodse vader en een moeder die behoort tot de Karen, de etnische minderheid die in Birma al eeuwenlang wordt vervolgd. Benny en Khin hebben vrijwel niets gemeen, ze spreken niet eens dezelfde taal.

Dit ongebruikelijke gemengde huwelijk vormt de kapstok voor een verhaal over de geschiedenis van Birma tussen 1926 en 1956. Aan de hand van de levens van haar grootouders en haar moeder Louisa, die de eerste Miss Birma werd, schetst Craig hoe diep de sporen zijn die de Britse koloniale overheersing naliet. 

Let op: dit rare boek is de zomerhype van 2019. Taddeo, een journalist, beschrijft tot in detail het seksleven van drie vrouwen die ze acht jaar lang volgde en naar eigen zeggen duizenden uren interviewde: Maggie, die door haar leraar Engels wordt verleid; Sloane, die masochistische neigingen heeft en door haar man van nieuwe bedpartners wordt voorzien, en Lina, die gevangen zit in een seksloos huwelijk en een affaire begint met haar eerste vriendje.
 

Drie min of meer beschadigde vrouwen die Taddeo zo'n ongekend intiem kijkje in hun leven gunnen dat je je afvraagt of het allemaal wel waar is. Al dit bedenkelijke voyeurisme ten spijt blijf je toch gebiologeerd doorlezen.

Al in de eerste hoofdstukken is de spanning voelbaar: de verlegen kleuter Moritz, bijgenaamd Motz, gaat voor het eerst naar school in het bergdorp waar hij met zijn moeder en zusje is komen wonen. Hij sluit onmiddellijk vriendschap met Raffael, maar zijn moeder Marie vertrouwt dat nieuwe vriendje met zijn ijskoude blauwe ogen niet.

Als Motz lang en breed volwassen is en samenwoont met zijn zwangere vriendin, staat Raf op een regenachtige avond ineens op de stoep. Moritz is niet bepaald blij met zijn bezoek, maar laat hem toch binnen. Een debuutroman van een Oostenrijkse boekenblogger over een mannenvriendschap waarin het een en ander is gebeurd.

Je hoeft To Kill a Mockingbird niet te hebben gelezen om te worden meegesleept in dit onvoorstelbare true-crime-verhaal dat tegelijkertijd een onconventionele biografie van Harper Lee is. Dominee Willie Maxwell, een sluwe charmeur, wordt in de jaren zeventig verdacht van vijf moorden. Onder de slachtoffers zijn enkele echtgenotes, maar dankzij de goocheme advocaat Tom Radney blijft een veroordeling uit. Tijdens de begrafenis van zijn vijfde slachtoffer wordt Maxwell neergeschoten.

De dader gaat vrijuit, dankzij diezelfde advocaat. Lee volgde de rechtszaak en probeerde tien jaar lang er een boek over te schrijven. Dat kwam er nooit. New Yorker-reporter Cep reconstrueerde het verhaal van Maxwell, Radney en Lee tot in elk krankzinnig detail.

Sinds 2004 produceerde Kate Atkinson keurig elke twee jaar een nieuwe Jackson Brodie. Maar na vier boeken hield ze ermee op. Tot verdriet van de vele fans van deze voormalige soldaat en politieman die als privédetective in Cambridge zaken probeert op te lossen.

Atkinson, die ook onvergetelijke romans als Leven na leven en Gevallen god schreef, is niet iemand die ordinaire thrillers aflevert. Daarom is het groot nieuws dat er negen jaar na de laatste Brodie ineens een nieuw deel verschijnt. Dat speelt zich overigens niet in Cambridge af, want Brodie is verhuisd naar een dorp aan de Britse zuidkust. Begin gewoon lekker met het eerste deel, Oude zaken, dan binge-lees je je moeiteloos de zomer door.

We kunnen de boeken van deze Italiaan niet genoeg aanbevelen. Zijn romans Vissen voeren en Wat de golven brengen, waarin jonge losers liefdevol geportretteerd worden, zijn zowel hilarisch als ontroerend en hebben niets van de sombere bergdramatiek waarmee sommige Italiaanse schrijvers momenteel furore maken.

Genovesi staat garant voor ideaal vakantievoer. Uitermate verheugend dus dat er uitgerekend nu een nieuwe roman van hem verschijnt. In het diepe is het autobiografische verhaal van de kleine Fabio, die opgroeit in een Toscaans kustdorp met zijn lieve maar zwijgzame vader, zijn beschermende moeder en oma en zijn negen oudooms. Maar dan valt zijn vader op kerstavond van een ladder en raakt in coma.

Nee, we zitten helemaal niet te wachten op de zoveelste hervertelling van de Trojaanse Oorlog, maar voor grande dameBarker maken we graag een uitzondering. In deze feministische Ilias laat ze Briseïs, oorlogstrofee van Achilles, vertellen hoe zij de strijd om Troje beleeft.

Barker volgt weliswaar de lijn van de klassieke vertelling, maar ze kiest een heel nieuw perspectief en geeft een stem aan de vrouwen die moeten toezien hoe hun vaders, broers en zonen worden vermoord, terwijl ze zelf als oorlogsbuit verdeeld worden. Een experiment dat rampzalig zou kunnen uitpakken, en dat sommige classici ongetwijfeld tegen de haren zal instrijken, maar Barker weet als geen ander hoe ze historische figuren leven in moet blazen.

Normaal gesproken zou je een boek met zo'n flauwe woordspelige titel links laten liggen, maar we hebben het hier wel over Jeanette Winterson. En die kan een behoorlijke kast vol potjes breken.

In haar nieuwe roman doet ze iets onmogelijks: ze combineert de ontstaansgeschiedenis van Mary Shelleys griezelklassieker Frankenstein met een eigentijds, om niet te zeggen modieus verhaal waarin de genderfluïde Ry een dokter ontmoet die Victor Frank heet. Frank heeft lichaamsdelen nodig om daar duistere maar belangwekkende wetenschappelijke experimenten mee uit te voeren en Ry levert die lichaamsdelen, zonder precies te weten wat ermee gebeurt. Een ambitieus, prikkelend gedachte-experiment vol geestige terzijdes.