Toen ik op het punt stond een kunstwerk te kopen heb ik een kenner om advies gevraagd. ‘Sluit je ogen’, zei hij. ‘Kun je het zien? Ja. Dan heb je het al.’ Bij Huis Clos verscheen een elegant boekje met portretten die Toon Teeken maakte van overleden schrijvers, dichters, musici, kunstenaars, filosofen: Portret als dubbelportret. In een al even elegant begeleidend essay legt Lex ter Braak uit dat het eigenlijke onderwerp van het portret de ziel is die wij niet kennen. Ik snap wat hij bedoelt: ik kijk naar Teekens portret van Antonin Artaud. Ik sluit mijn ogen. Daar is hij. Open ze, kijk naar hem: hij is dichtbij en ongrijpbaar.
Portret als dubbelportret
Toon Teeken
Verschenen bij Huis Clos, 2014, 250 genummerde exemplaren