Schrijver David wil een toneelstuk over Woodstock maken en reist samen met echtgenote Nola naar het dorpje om sfeer te snuiven. In het gastenboek ontdekt Nola brieven van een man die 44 jaar na dato is teruggekeerd om zijn zoontje te herdenken dat destijds verdronk. Meer nog dan een kritiek op Woodstock is deze roman een overtuigend portret van twee echtelieden die met elkaar en zichzelf worstelen. Quaegebeur ontrafelt secuur de relatie tussen Nola en David, waarin veel onuitgesproken blijft. Zo laat ze zien dat love en peace meer een kwestie zijn van zelfinzicht dan van hooggestemde idealen.