Blinkend schone ramen zijn hier een statussymbool, ontdekt Selina Peake. Zij komt uit de stad om les te geven aan een lokaal vol ‘niezende, hoestende, krioelende, schuivende, dommelende kinderen’. De elegante, levenslustige Selina trouwt met een Hollandse boer ‘voor wie een gesprek een praktisch instrument was en geen vorm van tijdverdrijf’. Ferber, die met deze roman in 1925 een Pulitzer Prize won, schetst het barre bestaan van deze rechtschapen maar kleinburgerlijke lieden met veel gevoel en maakt van Selina een memorabele heldin.