Als je hart nu een sprongetje van herkenning maakt, ben je een van de lezers van Elizabeth Strouts Ik heet Lucy Barton. Deze kleine, subtiele roman, waarin een van elkaar vervreemde moeder en dochter aan een ziekenhuisbed nader tot elkaar komen, liet geen lezer onberoerd.

Strout kan in twee pagina’s een wereld oproepen waar anderen een half boek voor nodig hebben. Geweldig nieuws dus dat Lucy terugkeert in Niets is onmogelijk (AtlasContact).

In negen met elkaar verbonden verhalen schetst Strout hoe Lucy, die aan haar verleden ontsnapte en schrijfster in New York werd, verbonden blijft met haar voormalige dorpsgenoten.