Hij gaf de voorkeur aan korte verhalen ‘met als onontbeerlijke elementen economisch taalgebruik en een duidelijk begin, midden en einde’. Dit noteerde hij in 1970 in een autobiografisch essay, opgenomen in de verzamelde essays die, net als zijn verzamelde verhalen, bij De Bezige Bij zijn verschenen in een begerenswaardige uitgave met niet één, maar twee leeslinten. Zijn eruditie is intimiderend, maar Borges werd dan ook vanaf zijn prille jeugd klaargestoomd voor het schrijverschap. ‘Van mij werd verwacht dat ik schrijver werd,’ noteert hij, waarna hij vertelt hoe hij reeds op zesjarige leeftijd een verhaal schreef ‘in de stijl van Cervantes’.