In haar nieuwe Berlijnse appartement wordt Arjeta Tofili, dol op vogels en bomen, bezocht door herinneringen aan haar jeugd in Istrië en Sarajevo, dat ze verliet voor de stad jarenlang werd belegerd tijdens de burgeroorlog, aan haar familie in ex-Joegoslavië en aan haar studietijd in Parijs, waar ze een gecompliceerde relatie plus een voor adoptie vrijgegeven kind kreeg met een duister-aantrekkelijke schilder en fotograaf op de vlucht voor zichzelf. Toch geen chicklit, want Marica Bodrožic, sinds haar tiende in Duitsland, stelt in haar roman Kersenhout en oude gevoelens (De Geus) in vaak poëtische bewoordingen het fenomeen herinnering aan de orde. De werkelijkheid wordt door iedereen weer anders gekend, het geheugen is bijgevolg selectief en niet erg betrouwbaar.